Zelf zijn wij een kindervriend, tot op het moment dat al dat gejengel en gejangel op onze zenuwen begint te werken. Dat wil zeggen : na een minuut of drie. Ook voor heiligen is ons geduld beperkt. Zeker voor degenen die onterecht aan hun titel zijn gekomen. Zoals de Saksen-Coburgs vorige eeuw. Saint-Jean, Saint-Luc, Saint-Louis, Sint-Denijs-Westrem, Sint-Truiden VV… het zijn maar enkele voorbeelden.
Met veel tegenzin zien wij dus elk jaar 6 december naderen. Het hebzuchtige gekraai van het kleine grut wordt dan ondraaglijk door de komst van de onrechtmatige titelvoerder bij uitstek : Sint-Nicolaas. Gelukkig kan je met deze laatste de eersten de schrik van hun leven bezorgen. Een kind gelooft alles wat je vertelt over de heilige weldoener. Het gruwelijkste eerst. Daarmee kan iets of wat vader al eind september van wal steken, als de GIB en de speelgoedwinkels de eerste folders vol kleurrijke en vooral dure vermakelijkheden beginnen rond te sturen. “Wat doet Sinterklaas in de herfst ? ” vraagt een kind bevreesd.
– Hij inventarizeert.
– “Hij wat ? “
– Hij maakt lijstjes op van wat er in de magazijnen ligt. De hele zomer zijn speelgoedfabrikanten hun nieuwste modellen komen aanprijzen. De slimsten met een douceurtje voor de Sint. Die test de belangrijkste nieuwigheden zelf uit, want niet alles wat die raddraaiers in elkaar schroeven is geschikt voor kinderen. De knechten slaan alles ordelijk op in grote loodsen op het bisschoppelijk domein, terwijl hun baas uitrust van de vermoeienissen. In oktober gaat Sinterklaas graag zelf alles kontroleren. Zo kan hij meteen een selektie maken als de brieven van de kinderen binnenstromen. En als het november is, houdt Sinterklaas toezicht op het inpakken van ieders pakket. “
– “Maar half september zit hij al in de Aldi. “
– Dat is niet de echte, dat is namaak. Zoals al de rest in de Aldi. Sinterklaas heeft weinig op met de Aldi.
– “Waarom ? “
– Dat is van de Duitsers, Sinterklaas is voor de GIB. Zij het met reserves. Vroeger kwam Sinterklaas graag in de Bon Marché, de Grand Bazar, de Innovation, de Vaxelaire-Claes. Het was gezellig en er was geen overaanbod. Dat gold toen ook nog voor de BRT. Maar sinds de fusie is de Sint zich steeds kritischer gaan opstellen. Een verkoop van het distributiecentrum aan de Engelsen, met voor iedereen 35 procent minder loon, dat zou de Sint niet over zijn kant hebben laten gaan. De Sint zet zich in het algemeen af tegen het systeem van zogenaamd zelfstandige verkoopspunten, dat tegen alle sociale wetten ingaat. GIB richt die zaken op om het risico af te wentelen en om geen syndikale afgevaardigden te moeten toelaten. De Sint is daar tegen. Hoewel hij ooit zelf een accountant heeft laten uitrekenen of hij met dat stelletje Moren dat hem nu het hemd van zijn lijf kost, niet dezelfde formule kon toepassen.
– “En ? “
– Te gevaarlijk. Ze zouden voor zichzelf kunnen beginnen en dan staat de Sint buitenspel. Zolang Nelson Mandela goed en wel in de gevangenis zat, was er geen gevaar. Niemand had nog maar overwogen om een firma van Zwarte Pieten te bevoorraden. Dat is een kwestie van vertrouwen. De credibiliteit die Sinterklaas door de jaren heen heeft opgebouwd bij leveranciers en vooral bij de banken, is één van de grootste troeven van zijn NV. Het is overigens de reden waarom Freddy Willockx zo gemakkelijk een lening tegen marktrente heeft losgekregen toen hij zijn stem in Het Vrije Waasland wat luider wou doen klinken.
– “Freddy wie ? “
– Willockx, de burgemeester van Sint-Niklaas. Alleen die verwijzing naar de Sint volstond als garantie. Daar kunnen Zwarte Pieten nooit aan tippen. Maar nu Mandela het produktieapparaat aan de Kaap in handen heeft is het oppassen, zo beweerde die accountant.
– “En wat stelde hij in de plaats voor ? “
– Een sale and lease back operatie, zoals Etienne Schouppe van de spoorwegen heeft bedacht. Maar Sinterklaas heeft geweigerd omdat hij het systeem oneerlijk vond, en hij bovendien geen familieleden heeft in allerlei nevenmaatschappijtjes. Volgens Sinterklaas staat de NMBS er niet goed voor, en dat zou wel eens nefast kunnen zijn voor zijn eigen winkel. Wie wil er speelgoedtreinen als er niet eens echte rijden ? Sinterklaas produceert die treintjes wel niet zelf, maar hij krijgt wel bepaalde kompensaties, als je begrijpt wat ik bedoel.
– “Een komposietfabriek ? “
– Iets in die aard, ja. Alleen speelt Sinterklaas het handiger dan de SP. Hij zal, bijvoorbeeld, nooit vrouwen in het spel betrekken. En mocht hij toch genoodzaakt zijn, zal hij ze zeker de sleutel van zijn kluizen niet geven. De Sint valt nog liever dood.
– “Is de Sint socialist ? “
– Ja, maar met nuances. Sinterklaas is voorstander van het Rijnlandmodel, zoals Yves De Smet van De Morgen. Met dit verschil dat Sinterklaas nog nooit van zijn paard is gevallen, en De Smet wel. Vandaar de soms wat vreemde logika in zijn kommentaarstukjes. De Sint zou ook nooit gaan paardrijden met een Van Thillo. Afgezien daarvan is het gedrag van Sinterklaas wel te vergelijken met dat van de socialisten. Ook de Sint deelt maar uit aan zijn vriendjes, zonder zich ooit zorgen te maken over wie het allemaal betaalt.
– “Wie betaalt dat eigenlijk ? “
– Niemand. Sinterklaas schrijft daarvoor een lening uit bij de bank. De zogenaamde “Nico’s”. De meest recente was de Nico CCCXVII. De mensen tekenen daar op in, en zo krijgt Sinterklaas jaarlijks fortuinen binnen.
– “Maar kan hij ooit terugbetalen ? “
– Bijlange niet, dat is juist de truuk. “Die schuld, ” zo zegt Sinterklaas, “is een schuld voor de eeuwigheid. Als ze moet worden afgelost, schrijf ik een nieuwe lening uit en met dat geld betaal ik de vorige terug. ” En omdat iedereen ziet dat die betaling korrekt verloopt, tekenen er bij elke nieuwe lening steeds meer mensen in. Zodat de Sint nog genoeg overhoudt om weer uit te delen. Hij heeft dat geleerd van Fons Verplaetse.
– “Maar wordt Jean-Pierre Van Rossem niet vervolgd voor hetzelfde ? “
– Ja, maar Van Rossem is een goeroe. Een goeroe kan je voor het gerecht brengen, een Sint niet. En een goeverneur van de nationale bank zeker niet. Had Willy Claes Sinter geheten in plaats van Willy, dan werkte hij nu nog in Evere.
– “Dat systeem klapt toch ooit in mekaar ? Zoals een kettingbrief. “
– Natuurlijk, maar de Sint zegt : je moet de problemen niet oplossen vooraleer ze zich stellen.
– “En de dag dat ze zich wel stellen ? “
– Dan zullen de mensen niet meer in Sint-Niklaas geloven.
Koen Meulenaere