MICHIEL DEBACKERE
In Brussel loopt deze week een Europese konferentie over groeipromotoren in de veeteelt. Professor emeritus Michiel Debackere (UG) zetelt in de werkgroep die de risico’s voor de volksgezondheid onderzoekt.
“Ik was ook al lid van de kommissie Lamming die tien jaar geleden in opdracht van de Europese kommissie onderzocht of de vijf stoffen die in de Verenigde Staten worden toegelaten, al dan niet risicovol zijn. Voor de drielichaamseigen hormonen bestond er geen wetenschappelijk probleem. Voor de twee lichaamsvreemde produkten wachtte Europa niet eens op onze resultaten. Richtlijn 85 werd uitgevaardigd. Het was duidelijk dat die richtlijn niet op de volksgezondheid was gebaseerd.
De literatuur van de voorbije tien jaren leerde mij niets dat mij vandaag van mening doet veranderen. Als er deze week geen opzienbarende resultaten komen, dan blijf ik trouw aan mijn wetenschappelijke visie : deze hormonen zijn niet schadelijk. Let op : ik zit daar niet onder druk van de Amerikaanse lobby. Wat de Amerikanen zeggen of doen, daar trek ik mij niks van aan. Maar ik twijfel of we als wetenschappers objektief te werk kunnen gaan. Bij ons zegt dé grote specialist, Jaak Vandemeulebroucke (VU), die nog bij mij kwam vragen wat een hormoon is, dat de produkten niet schadelijk zijn maar ook niet mogen worden toegelaten. Een dame van de KAV verklaarde op dezelfde konferentie van Vandemeulebroucke dat alle hormonen kankerverwekkend zijn. Maar de grootste hypokrieten zijn die van de Boerenbond. In 1985 smeekte toenmalig voorzitter Hinnekens dat ik hen niet in de steek zou laten : toen zat een van hun dierenartsen namelijk in de problemen. De Boerenbond ging toen ’s avonds op toer om de boeren te leren hoe, hoeveel en wanneer ze moesten spuiten. Illegaal. Nu zijn ze tegen. Dat is de vulgairste hypokrisie uit mijn carrière. Ik loop niet vooruit op de konferentie, maar ik voel nattigheid. Iedereen gaat weer onwaarheden spuien. Vermoedelijk wordt de wetenschap weer misbruikt door de politieke lobby’s. “
JOS MATTHYS
De Belgische landbouworganizaties, die zich verenigden in een groen front, zijn tegen de invoer van met natuurlijke hormonen bewerkte dieren uit de Verenigde Staten. Dat zegt Jos Matthys, dierenarts bij de Boerenbond.
“Ons standpunt wijzigt vandaag niet. Tot voor tien jaar was de diskussie over het toelaten van de lichaamseigen hormonen open. Er was toen zelfs een ontwerp-wet die natuurlijke hormonen wilde toelaten, in de hoop dat zo’n toelating het probleem van de illegale hormonen zou oplossen. Maar in 1985 besliste de Europese Unie om de natuurlijke hormonen niet toe te laten. Wij hebben die beslissing bij de boeren verdedigd. De Amerikanen kozen wél voor natuurlijke hormonen.
De voorbije tien jaar verplaatste het debat zich naar de kontrole. Ondanks het wettelijk verbod bleef het gebruik van andere hormonen bestaan. Zelfs met een verbod moet er dus kontrole zijn. Er moet ook kontrole zijn, als de natuurlijke hormonen worden toegelaten. Want allicht zijn er andere middelen die de groei nog meer bevorderen en die verboden zijn. Dat wil dus zeggen dat we daar geen stap vooruit zijn. We zullen even sterk, even grootschalig en met inzet van even veel middelen moeten blijven kontroleren. Ons hoofdargument is dat wij de veeteelt honderd procent zuiver en betrouwbaar willen. Als de konsument geen hormonen wil, dan herroepen wij het verbod niet. Wij richten ons volledig op de konsument.
Deze konferentie is het gevolg van het Gatt-akkoord over de vrije handel. Dat bepaalt dat er ook kwaliteitseisen geen grensbelemmeringen mogen vormen, als daar geen serieuze grond voor is. Onder druk van de Verenigde Staten organizeert Europa nu deze bijeenkomst die tot het besluit zal komen dat wij al van de kommissie Lamming kennen : de produkten zijn niet schadelijk. Dat is geen nieuw feit en kan ons standpunt niet wijzigen. Voor ons is er geen sociaal-ekonomische noodzaak. Europa heeft in 1985 het standpunt van de konsument gevolgd, niet dat van de landbouw. Wij willen dat het zo blijft. We hebben daarom ook de konsumenten geraadpleegd en die komen met een eigen standpunt naar buiten. “
