De verkoop van luchthavenexploitant BIAC levert de staat 352 miljoen op.
Liberalisering en privatisering van overheidsbedrijven is dé economische doctrine – de overheid schijnt immers een slechte ondernemer te zijn. Maar in België gaat het om de centen. Begrotingsminister Johan Vande Lanotte (SP.A) wil met de verkoop van staatseigendommen de financiële eindjes van het Belgische huishouden aan elkaar knopen. De beursgang van de telecomoperator Belgacom spijst de schatkist en als De Post volgend jaar een buitenlandse industriële partner vindt, doet de staat er financieel zijn voordeel mee. Nu is dus ook de Belgian International Airport Company (BIAC) verkocht, en wel aan Australiërs.
Een consortium rond het Australische luchthavenbeleggingsfonds Macquarie Airports (MAp) betaalt 735 miljoen euro voor een participatie van 70 procent in de uitbater van de nationale luchthaven van Zaventem. MAp zal zelf 52 procent van BIAC controleren. De overige partners zijn Macquarie European Infrastructure Fund (9,9 procent), Macquarie Global Infrastructure Fund II (3 procent) en Macquarie Bank Limited (5,1 procent). Totnogtoe was de overheid hoofdaandeelhouder, maar na de operatie daalt haar belang van bijna 64 procent tot 30 procent. Tegelijk maken de privé-aandeelhouders hun (klein) belang te gelde. KBC Bank, P&V Verzekeringen, Ackermans & van Haaren en anderen strijken daarmee een mooie winst op.
Vande Lanotte (en met hem ongetwijfeld de hele federale regering) is tevreden met de verkoop. De opbrengst is hoger dan verhoopt. De staat verdient 352 miljoen euro aan de privatisering van BIAC. Het geld gaat volledig naar de afbetaling van de staatsschuld en naar de reserves van het Zilverfonds. Op lopende of toekomstige begrotingen heeft de verkoop geen invloed.
Macquarie is de op één na grootste luchthavenexploitant ter wereld. Op de eerste plaats staat de in 1987 geprivatiseerde British Airports Authority (BAA). BAA beheert zeven luchthavens in het Verenigd Koninkrijk, waaronder de drie grote van Londen, en controleert via zijn dochter BAA Italia 65 procent van de vlieghaven van Napels. BAA is ook actief in Australië (!), onder meer in Melbourne, Perth, Darwin en Alice Springs.
Met Zaventem verovert Macquarie na Bristol, Birmingham en Rome zijn vierde luchthaven in Europa. In hun eerste Europese investering, Bristol International Airport, bezitten de Aussies 50 procent; in de tweede 23,125 procent. Voor de acquisitie van Aeroporti di Roma (AdR), de onderneming die de twee Romeinse luchthavens Fiumicino en Ciampino beheert, zette Macquarie het vehikel Macquarie Airports Luxembourg SA (MALSA) op. MALSA heeft 44,7 procent van AdR in handen.
Philippe Hamon, thans lobbyist bij ACI Europa, een belangenvereniging van grote luchthavens, wordt straks de nieuwe topman van Macquarie Europa en dus ook de baas in Zaventem. Hij zetelt in Brussel. Over het toekomstige management van BIAC heeft Johan Vande Lanotte met de Australiërs naar eigen zeggen nog niet gepraat. Tegen het eventuele vertrek van voorzitter Pierre Klees, een oudgediende van de Generale-groep, zal de regering zich wel niet verzetten. Dat geldt echter niet voor gedelegeerd bestuurder Luc Van den Bossche, de voormalige socialistische minister die via BIAC zijn overstap naar de privé-sector maakte.
Eind volgend jaar moet de verkoop van BIAC aan de Australiërs afgerond zijn en het geld in de schatkist stromen. In een officieel communiqué van MAp zegt president-directeur (CEO) Kerrie Mather dat MAp samen met de Belgische luchtvaartautoriteiten Brussel wil uitbouwen tot een belangrijke speler in het Europese luchtvaartgebeuren.
G.D/M.S.
