Ze groeide op in Steendorp, een steenworp van Kruibeke waar haar ouders les gaven. Net als haar twee jaar jongere broer heeft ze bij beiden in de klas gezeten : in het vijfde leerjaar bij moeder, in het zesde bij vader. Moeder was best een strenge juf, vader was wat losser. Tien jaar geleden is haar vader gestorven, een grote verandering in het gezin. ?Het eerste jaar word je goed opgevangen,” zegt Lieve, ?daarna steeds minder, maar je blijft aan hem denken.” Toen ze vorig schooljaar afstudeerde als bioloog dacht ze : hoe zou het zijn als hij dit kon meemaken ? ?Het verdriet is weggeëbd, maar je mist hem. Je bent de trots van één van je ouders kwijt.”

Lieve was altijd een goede leerling. Omdat ze geboeid was door de menselijke natuur twijfelde ze na de middelbare school tussen psychologie en biologie. Uiteindelijk werd het plantkunde. Wetenschap vulde ze aan met film, lezen, muziek. Cultuur kortom, want dat was niet meer aan de orde in haar opleiding. Tijdens haar tweede licentie biologie kreeg ze een Erasmus-beurs voor het buitenland, waar ze ook haar eindwerk wilde maken over de eigenschappen van de plasma-membranen bij transgene tabaksplanten. Utrecht : dichtbij en handig voor de taal. Het werd een leuke ervaring, met veel contacten. Met Nederlanders uiteraard, en met Erasmus-studenten uit Spanje, Italië, Amerika, noem maar op. ?Ik werd er echt zelfstandig,” zegt Lieve. ?Voor die tijd was ik ook op kot, maar ik ging toch ieder weekend naar huis. Plots moest ik alles zelf doen : inkopen, koken, wassen.” Eigenlijk wilde ze nooit doctoreren of werken als wetenschappelijk onderzoeker : de onderwerpjes waren zo klein en afgebakend, het zou haar te zeer beperken in haar bezigheden. Maar sinds haar eindwerk vindt ze het boeiend : nieuwe dingen ontdekken, zelfstandig werken, niet meer hoeven te slikken wat anderen zeggen. De kans om in België een beurs te krijgen voor dergelijk onderzoek is gering : op de hele lichting biologie ’95 van Antwerpen was er slechts één. In Nederland ging dat vlotter. ?Geluk,” zegt ze. ? Right time, right place. Daar zijn minder gegadigden voor beurzen voor buitenlandse studenten.” Binnenkort verdient ze wat geld zeker geen vetpot met het assisteren van praktijklessen, maar ze zal hard moeten werken om haar doctoraat rond te krijgen. Onderwerp : zoeken naar de oorzaak van de snelle bladstrekking bij snelgroeiende planten. ?Dat kan heel nuttig zijn,” zegt ze. ?Zo kan men plantensoorten kweken die in droge gebieden in korte tijd een hoge opbrengst opleveren, zodat ze geoogst kunnen worden voor het droogteseizoen begint.” Plannen voor daarna heeft ze niet. Misschien heeft ze dan wel haar bekomst van al dat studeren.

Haar privé- of liefdesleven ? Ze had een vaste vriend van toen ze zestien was tot vorige zomer, zes jaar dus. ?We hebben samen het leven ontdekt, we hadden dezelfde vrienden in hetzelfde milieu. Op die manier word je heel afhankelijk van elkaar. Bart is ook bioloog, hij studeerde één jaar eerder af. Het was de bedoeling dat we na ons afstuderen gingen samenwonen, maar het liep anders. We gaan nu allebei meer onze eigen weg. We zien elkaar nog vaak, en we zien elkaar ook graag, maar ik wil de verwijten vermijden dat hij of ik elkaar in iets hinderden.”

G.S.