‘Drink kraantjeswater!’ kreetten de drinkwatermaatschappijen de voorbije jaren, met steun van de overheid. Alleen vertelden ze u niet álles.
Vooral scholen zijn meegestapt in de ‘Ik drink kraantjeswater’-campagnes van de drinkwatersector. Ze moedigen hun leerlingen aan om voortaan leidingwater te drinken. In plaats van een flesje water krijgen de kinderen een beker mee naar school, die ze naar hartenlust kunnen vullen aan de kraan. Want leidingwater is een veel goedkoper en ecologisch alternatief voor flessenwater, is de redenering.
Het probleem is wel dat de schoolbesturen niet altijd weten hoe het zit met hun binnenleidingen. ‘De campagnes gaven inderdaad niet genoeg informatie over hoe je het best je drinkwater drinkt en waarop je moet letten vooraleer je het gaat drinken’, zegt drinkwaterspecialist Kris Van den Belt van de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM). ‘De sector is duidelijk bang om een verkeerde boodschap te geven. Ze vrezen dat ze door uitleg te geven de drinkers net zullen afschrikken. De boodschap moet gewoon zijn: kraantjeswater is een perfect en gezond alternatief, zolang je weet waar je op moet letten.’
Vooral met het oog op de problemen met lood is dat belangrijk, zegt Van den Belt. ‘Een school die na zo’n campagne al haar kinderen water van de kraan laat drinken maar er niet bij stilstaat dat ze nog met verouderde en loden leidingen zit, vraagt om problemen. Bij jonge kinderen kunnen kleine concentraties lood al gevaarlijk zijn.’
Lood is een gevaarlijke stof die nog te vaak in het drinkwater aan de kraan opduikt. Dat blijkt ook uit de analyseresultaten van alle drinkwatermaatschappijen samen, die gebundeld worden bij de Vlaamse Milieumaatschappij. ‘Daaruit blijkt dat bij 1 procent van de bemonsterde woningen en openbare gebouwen meer dan 25 microgram lood per liter werd vastgesteld’, legt Van den Belt uit. ‘In de Europese drinkwaterrichtlijn, die de kwaliteit van ons drinkwater regelt, staat dat die norm tegen eind 2013 maar 10 microgram per liter meer mag zijn. Nu zit 3,3 procent nog boven die verstrengde norm.’
Lood in het drinkwater wordt veroorzaakt door loden leidingen. Daarbij kan het gaan om een aansluiting op het openbare waterdistributienetwerk of over binnenleidingen in lood. Van den Belt: ‘Zeker tot in de jaren zeventig werden in heel wat gebouwen waterleidingen in lood aangelegd. Dat metaal was eenvoudig plooibaar en dus gemakkelijk in gebruik. Ondertussen heeft de drinkwatersector zelf een loodvervangingsprogramma opgestart. Bij de ene maatschappij gaat dat al wat sneller dan bij de andere – vaak moeten er hele straten worden opengelegd. Maar als we het aantal normoverschrijdingen voor lood aan de kraan willen terugdringen, dan moeten ook de loden binnenleidingen aangepakt worden. Daar zijn de klanten zelf verantwoordelijk voor. Samen met de drinkwatermaatschappijen beginnen we een sensibiliseringsactie. Scholen en kinderdagverblijven zijn daarbij een belangrijke doelgroep.’
