werd opgenomen in het Boost-programma van de Koning Boudewijnstichting
Wat is Boost?
Jaimie Nkossy: Een programma dat jonge talenten uit kwetsbare milieus ondersteunt. Het helpt me bij mijn ontwikkeling als persoon en het aanleren van een nieuwe taal, maar bijvoorbeeld ook bij hoe ik een powerpointpresentatie moet maken.
Helpt het u ook financieel?
Nkossy: Tot het einde van mijn middelbare opleiding kan ik bijvoorbeeld piano- of taallessen volgen, die het fonds terugbetaalt. Je krijgt ook geweldige kansen, die je leven compleet kunnen veranderen. Zo ben ik deze zomer naar Boston kunnen gaan dankzij Boost.
Hoe bent u in het programma terechtgekomen?
Nkossy: Enkele leerkrachten van de Sint-Lutgardisschool in Antwerpen zien mij blijkbaar als een jong talent en vertelden me erover. Ik schreef een motivatiebrief en mocht op interview.Een jurylid vertelde me achteraf dat ze tijdens het interview een ‘sprankeling’ in mijn ogen zagen toen ik vertelde wat ik later wilde worden: dokter of advocaat.
Twee totáál verschillende zaken.
Nkossy: Maar in beide gevallen gaat het om mensen helpen. En als ik dokter word, zou ik het graag doen op plaatsen waar medische zorg niet zo vanzelfsprekend is als in België. Bijvoorbeeld in Congo, waar mijn ouders vandaan komen.
Kiezen jongeren uit kwetsbare milieus te weinig voor een hogere opleiding?
Nkossy: Ja. Van de jongeren die opgroeien in een gezin waar geen enkele ouder een diploma hoger onderwijs heeft behaald, studeert maar 12 procent verder. Er is vaak geen geld voor.
Was dat ook zo bij u?
Nkossy: Mijn oudere broer volgt een marketingopleiding en de andere zit in zijn laatste jaar van het middelbaar. Ik weet dat mijn ouders flink sparen om ervoor te zorgen dat ik later verder kan studeren. Mijn moeder is wel universitair geschoold. Zij studeerde economie en had een belangrijke functie in Congo, maar in België wordt haar diploma niet erkend.
Wordt u soms racistisch bejegend?
Nkossy: Op school geven medestudenten me weleens een sneer als ze horen hoe hoog mijn punten zijn. Dat verwachten ze blijkbaar niet van een ‘zwarte’. Bij een leerling met een lichtere huidskleur hoor ik zulke opmerkingen niet.
