Hoopt u mee?

Jago Kosolosky

We smachten allemaal naar goed nieuws en hoop. De opdracht van MO* is niet om louter goed nieuws te brengen of u gerust te stellen – entertainment vermomd als journalistiek vindt u elders al -, maar de nood aan troost is reëel. Een pandemie, een energiecrisis, een nakend conflict dat (Oost-)Europa onder druk zet… Het lijstje kan nog langer, maar volstaat zo al om nood te hebben aan een oppepper.

Internationale experts (lees: mensen die zich ook vóór 2019 al verdiepten in pandemieën) leggen pessimistische scenario’s voor de toekomst op tafel, en ik zie te weinig beslissingen of evoluties die in een hoopvollere richting wijzen. Maar ik wil het hoofd niet laten hangen. Wat als we de denkoefening maken en, tegen de verwachtingen in, hoop een kans geven?

Hoop dat optimistische politici, die ongeduldige kiezers gerust willen stellen, gelijk hebben. Zij verkondigen dat de pandemie vervelt tot een endemie, een plaatselijker verspreiding van het virus. Dat het coronavirus dus niet langer de hele wereld, maar enkel bepaalde gebieden zal bedreigen.

Hoop dat nieuwe varianten van het virus niet eenzelfde succesparcours zullen afleggen als omikron. Die variant kreeg ruim baan doordat een globale vaccinatiestrategie uitbleef. Hoop ook dat deze varianten niet besmettelijker of moeilijker op te sporen worden dan hun voorgangers, dat ze niet resistent worden tegen de huidige vaccins, dat ze niet gepaard gaan met zwaardere ziektesymptomen.

Hou de ogen nog even gesloten en hoop dat de boostervaccins, die na verloop van tijd minder bescherming bieden, niet een oneindig en duur verhaal worden. Dat de inspanningen om een preventieve neusspray of een omniumvaccin te ontwikkelen, doeltreffend tegen alle varianten, vruchten afwerpen. Vergeet ook niet te hopen dat de hebzucht en het tribalisme die we vandaag zien plots zullen wijken voor samenwerking en solidariteit.

Hoop net als ik dat nieuwe varianten nérgens ter wereld vrij spel krijgen om zich te ontwikkelen. Al kan enkel een effectief wereldwijde vaccinatie dit voorkomen. En waar het virus vrij kan rondwaren, neemt de kans op nieuwe varianten toe.

Hoop ook dat de patenten eindelijk opgeheven worden en dat farmabedrijven hun winsten investeren in lokale productiecapaciteit in het Zuiden.

Hoop dat mensen die om medische redenen geen vaccin kunnen laten zetten deel mogen blijven uitmaken van een wereld die ‘weer opengaat’.

Hoop ook dat er geen sociaal bloedbad volgt. Dat de patiënten met langdurige covid geen aanhoudende zorg en werkloosheidssteun nodig hebben. Hoop dat dit alles de sociale rechten niet nog meer onder druk zet dan e-commerce en “platformwerk”, vermomde schijnzelfstandigheid, de afgelopen jaren al deden.

Hoop ook even mee met wie nog vertrouwen legt in Covax, het internationaal initiatief om vaccins overal beschikbaar te maken. Na al die tijd wist Covax amper de helft van de beoogde vaccins te verschepen naar andere landen, en dan ging het vaak nog om overschotten die dreigden te vervallen.

Hoop ten slotte ook dat complottheorieën, in tegenstelling tot ieders verwachtingen, snel in populariteit zullen afnemen. Hoop dat meer en meer mensen zullen beseffen dat er geen samenzwering nodig is als verklaring voor deze aanslepende pandemie. De politieke hebzucht en het gebrek aan wereldwijde solidariteit volstonden daarvoor toch ook ruimschoots.

Ongeziene actie op een enorme schaal blijft de beste investering, want nietsdoen wordt altijd duurder dan de rekening nu betalen. We lijken haast collectief blind voor hoeveel lokale en internationale solidariteit er nodig zal zijn om terug te keren naar een wereld die we kunnen herkennen.

‘Wat is het ergste dat kan gebeuren? Bereid je voor om dat te accepteren. Ga dan verder met het verbeteren van dat slechtste scenario’, zo schreef de Amerikaanse denker en schrijver Dale Carnegie. De gigantische individuele inspanningen, van vrijwilligers, zorgverleners, leerkrachten, van ons allemaal, maken me hoopvol. Er valt veel te hopen, maar hoop alleen is nooit voldoende.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content