Op het wereldkampioenschap wielrennen in het Australische Wollongong reed Remco Evenepoel zondag solo naar de zege. Hij had de regenboogtrui amper over zijn hoofd getrokken of de discussie barstte al los: zien we eindelijk ‘de nieuwe Merckx’, of mag dat nog altijd niet worden gezegd? Wel, tot zondag waren er drie – dríé – renners die in hetzelfde jaar zowel een grote ronde, een van de vijf klassieke ‘monumenten’ als het WK konden winnen. Dat waren Alfredo Binda (1927), Eddy Merckx (1971) en Bernard Hinault (1980), drie van de meest legendarische wielrenners ooit. Al op zijn 22e dwingt Evenepoel zijn plaats tussen de allergrootste kampioenen af. Dat erkennen ze ook in het buitenland. De Gazzetta dello Sport schreef over ‘un Remco cannibale’. In de geschiedenis van het wielrennen kenden ze tot nu toe welgeteld één ‘kannibaal’: Eddy Merckx.
