Een ‘gebelgiseerde calvinist’ over de ongeloofwaardigheid van Steve Stevaerts ‘Ander Geloof’.

De media kopten onlangs dat SP.A-voorzitter Steve Stevaert een boek over het geloof had geschreven. Ik kon het niet geloven. Steve, de leider van de Vlaamse socialisten, gaat de theologische toer op. Als lid van de kleine minderheid van ‘gebelgiseerde calvinisten’ ben ik naar de boekenwinkel gerend. Daar zag ik dat de socialistenleider zijn Ander Geloof ook nog publiceert bij het Davidsfonds. Er zijn geen zekerheden meer!

Het woord ‘boek’ is overigens een wel erg royale benaming. Het boek telt 245 pagina’s waarvan Steve er zelf slechts tien vulde. De rest bestaat uit bijdragen van 14 gastauteurs van verschillende gezindten die hun visie geven met als leidraad ‘dynamisch pluralisme’. Volgens Steve bestaat de maatschappij uit tal van levensbeschouwingen (christenen, moslims, vrijzinnigen, boeddhisten, hindoes) die zowel dynamisch als pluralistisch met elkaar moeten omgaan. Er is een grote diversiteit en men moet eerlijk voor zijn geloof uitkomen. ‘Niet praten over levensbeschouwing brengt ons in moeilijkheden’, zegt Steve.

Dat is opmerkelijk, want Steve zegt in zijn tien pagina’s niets over zijn eigen geloofsovertuiging. Stevaert: ‘Sommige mensen vinden dat de scheiding van Kerk en Staat ook betekent dat er in het openbaar niet over religie mag worden gesproken omdat religie een privé-zaak is geworden. En daar ben ik het niet mee eens.’ Steve zelf is vrijmetselaar en dat is zijn goede recht. Maar hij doet er niet bijster ‘dynamisch’ over. Knack publiceerde op 9 juli 2003 een artikel over de loge. Daarin staat: ‘Steve Stevaert is vrijmetselaar, maar hij vindt dat een absolute privé-zaak. Een journalist die erover wilde schrijven, bracht hij ooit met dreigende taal op andere gedachten.’ Dat is niet erg pluralistisch. Steve wil een publiek debat over religie, maar hij doet geheimzinnig over zichzelf. In Ander Geloof predikt Steve tolerantie en diversiteit, maar hij bedreigt journalisten die over zijn lidmaatschap van de loge willen schrijven.

Stevaert is een van de boegbeelden van de paarse coalitie. Op de dag van de monarchie was er vroeger een ‘Te Deum’ in de Basiliek van Koekelberg. Dat is een mooie plechtigheid die zelfs een ‘gebelgiseerde calvinist’ kon bekoren en die bij de koninklijke familie goed in de smaak viel. Wat deed Paars? Het paarse bewind schafte het ‘Te Deum’ af en verving de plechtigheid door een semi-paganistische ceremonie in de Kamer onder leiding van Herman De Croo. Steve zegt het één; hij doet het ander.

Ik begrijp het niet. Ik moet dringend raad vragen bij zijn politieke vriend Willy Claes, zijn jeugdvriend Ernest Bujok en zijn bouwvriend Alfredo De Gregorio. Wil de échte Steve nu opstaan?

Ik zie zo veel losse eindjes in het boek dat ik me afvraag of Steve die tien pagina’s wel zelf heeft geschreven. Zijn politieke adviseur Jan De Zutter heeft ook een bijdrage in het boek. Het is jammer dat De Zutter nalaat de diversiteit te verrijken met zijn eigen levensbeschouwing: moderne hekserij. Dat is geen geheim, want De Zutter heeft diverse boeken geschreven over de Wicca, de moderne hekserij, met titels als Abracadabra en Heidenen voor het blok. Ik weet niet in hoeverre moderne hekserij invloed heeft op het Vlaamse socialisme. Het magische ‘gratisbeleid’ van Stevaert heeft weliswaar een hoog ‘Ti-ta-tovenaar-gehalte’, maar zolang Kathleen Van Brempt en Freya Van den Bossche niet op een bezemsteel door de Wetstraat scheren, lijkt het met die invloed wel mee te vallen.

De bijdrage van Steve leidde direct tot een reactie van zowaar het hele sanhedrin van CD&V dat blij is met de bekering van de socialistenleider. Opvallend is dat CD&V-voorzitter Jo Vandeurzen in De Standaard (18-2-2005) het boek van Steve ‘Anders geloven’ noemt. Dat is dom van Jo. Het heet Ander Geloof. Wie ‘anders gelooft’ moet eerst geloven, maar Steve heeft nooit geloofd. Hij wil helemaal niet bidden. Hij ziet religie als voortzetting van de politiek met andere middelen. Zijn geloof heet macht.

Achter het boek zit geen theologie, maar politiek. Stevaert en De Zutter proberen de brave mensen uit de Vlaamse parochiehuizen in hun gelederen te krijgen. Kortom: de ongelovige en de bijgelovige ronselen de stemmen van de goedgelovigen. Steve bedrijft de ondeugd die in de politiek als deugd geldt: de inbraak. Eerst probeerde hij bij de groenen in te breken, maar dat mislukte schromelijk. Na het blauwtje bij de groenen aast hij nu op sociaal bewogen katholieken. CD&V vreest die inbraak en zegt dat Steve een apostel met oud nieuws is.

Persoonlijk denk ik niet dat het ‘Ander Geloof’ van Steve veel indruk maakt op de brave katholieke mensen. Steve is niet consequent met zichzelf. Hij is de vos die de passie predikt, maar niet alleen de boer, ook de kippen hebben hem door. Zijn ‘Ander Geloof’ is ongeloofwaardig. Ook voor de kleine religieuze minderheid van de ‘gebelgiseerde calvinisten’. Doe mij maar Calvijn, met een goed glas wijn.

Derk Jan Eppink

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content