DIEDERIK VANDERVENNET

De verkoop van bont nam vorig jaar met 60 procent toe, meldde Diederik Vandervennet als algemeen secretaris van de Belgische Bontfederatie. Bont ? Kan dat nog ?

?Wij maken geen bont, het is een recyclingproduct, we zijn tussenpersonen. Waar komt het vandaan ? Voor meer dan de helft uit slachterijen ; vellen van lammeren, geiten, schapen, konijnen, zelfs van honden uit China en Korea. Die dieren zijn gekweekt om op te eten, niet om hun pels. Zo’n dertig procent komt van pelsdierhouderijen. Dat zijn enorme afnemers van afval uit de visindustrie en pluimveeslachterijen. Wat doe je daar anders mee ? Allemaal verwerken tot meststof of voeding voor huisdieren kan niet ; het gaat over honderdduizenden tonnen per jaar. Dan is er nog tien procent bont dat komt van wild, dat onder meer gedood wordt om redenen van populatiecontrole, zoals de muskusrat.

De Conventie van Washington beschermt onder meer katachtigen in tropische en subtropische landen. Die conventie werkt goed en wij zijn er zeker niet tegen. Onze sector past zich aan wanneer overheden beslissen om bepaalde diersoorten te beschermen. En als er géén vellen meer op de markt waren, zouden wij iets anders verkopen. Bont is geen product dat wij uitvonden, het komt van slachthuizen en veilingen. De bonthandel zou dieren uitroeien ? Dat slaat nergens op, want dan zouden wij onszelf uitroeien.

Wij zijn voor vrijheid van mening en van keuze. Niemand is verplicht bont te kopen. Problemen hebben we alleen met extremisten of mensen die er terroristische principes op nahouden. Gaia, dat is fundamentalisme. Die organisatie praat over dierenwelzijn, maar wetenschappelijk zijn er afgezien van vervoer, waar wij niet voor instaan zes elementen vastgelegd die dat welzijn in de weg kunnen staan : gestoord gedrag, in- en uitwendige beschadigingen, moeilijke reproductie, ziektegevoeligheid, angstig of depressief gedrag en gebrek aan vitaliteit. Sommige farm-nertsen hebben problemen met één van die zes : gestoord gedrag. Maar niemand weet dat zelfs familiaal verzorgde konijnen, last hebben van vier van die criteria.”

ANNE DE GREEF

Vorige maand fuseerden de VZW Bond zonder Bont en de dierenrechtenorganisatie Gaia. Anne De Greef, nu direktrice van de nieuwe entiteit, wil zo snel mogelijk af van bont.

?Als ik lees bont zit in de lift, denk ik dat die lift naar beneden gaat. In de cijfers zitten namelijk niet alleen bontjassen, maar ook lederproducten en aanverwanten. Bovendien zagen wij het afgelopen jaar overal aanbiedingen, waarbij bontproducten werden aangeboden met een korting tot liefst zeventig procent. Een sector waar het zo verschrikkelijk goed gaat, doet zoiets niet. Het zou niet kloppen met de meest elementaire marketingregels. Verschillende bonthandels gingen overigens de jongste tijd over kop, terwijl andere openlijk klagen over een zeer slechte verkoop. Wij stellen ons dus vragen over die verkoopcijfers.

De waarheid is dat meer en meer mensen zich bewust worden van het leed dat achter bont schuilgaat. Dat is zeer positief. In een middellange bontjas zitten tien tot vierentwintig vossen of zesendertig tot vijfenzestig nertsen. Die dieren draaien hun leven lang rondjes in enge kooien op farms om tenslotte wreed te sterven door vergassing of elektrocutie. De bonthandel beweert dat tien procent van de pelzen van wilde dieren afkomstig is. Kan zijn, maar die worden dan gevangen met zogenaamde wildklemmen, een verschrikking zonder meer. Niet zelden rukken gevangen dieren uit pure angst en pijn hun eigen, vermorzelde poten af die in zo’n ijzeren klem zitten.

Om die redenen keren consumenten zich hoe langer hoe meer af van bont, of gaan ze bewust kiezen voor imitatiebont. In die branche nam de verkoop effectief toe met veertig procent ; dat blijkt uit omzetcijfers waar wij zelf inzage in kregen. Veel mensen schenken ons ook hun bontjas omdat ze die niet langer willen dragen. Het onderstreept allemaal dat bont zijn beste tijd al zeer lang geleden heeft gehad en in feite al jaren een sector in verval is.

De bontsector beschouwt pels als een recyclingproduct en dat klopt in de strikte zin van het woord. Alleen : er horen geen mensen thuis in dat product, wel dieren, maar ik vrees dat de branche dat zo helemaal niet bedoelt. Ik ben overigens erg blij dat de Bontfederatie toegeeft dat er pelzen van honden en katten in deze sector worden verwerkt. De mensen weten dan toch eindelijk eens dat ze met hun eigen huisdieren op hun rug lopen.”