JA

Specialisten voorspellen dat goud, na de internetbubble en de vastgoedcrisis, de volgende zeepbel wordt. Denkt u dat ook?

Het lijkt erop, ja. Wanneer we over een zeepbel spreken, bedoelen we dat een product buitensporig gewaardeerd wordt. In de beleggingswereld onderscheiden we daarbij drie fasen. De eerste is ongeloof. Toen tien jaar geleden de goudprijs licht begon te stijgen, werd dat weggelachen, genegeerd. De tweede fase is die van de bewustwording, de periode waarin goud wordt gekocht door grote investeerders met een indrukwekkend trackrecord. Die fase is nu pakweg drie jaar aan de gang. De derde fase, die van de gekte, hebben we nog niet bereikt. De laatste keer dat we ze hebben meegemaakt, was in 1980. Toen stonden er lange rijen mensen voor de bank, met één doel: goud kopen. Die manie is er vandaag nog niet. Misschien bereiken we die piek volgend jaar al. Maar evengoed kan het nog vijf of tien jaar duren.

Feit is dat de goudprijs ongeveer 1800 dollar bedraagt per ons. Bijna acht keer zoveel als tien jaar geleden. Hoewel er vandaag volgens mij betere beleggingen zijn, Japanse aandelen bijvoorbeeld, vermoed ik dat de goudprijs nog verder zal stijgen. Misschien tot 2500 of zelfs 3000 dollar per ons.

Als de goudprijs daarna instort, zou dat dan catastrofale gevolgen hebben?

Dat zou niet zo erg zijn. Ten eerste, omdat het in goud belegde totaalbedrag relatief klein is. In 2009 vertegenwoordigde goud slechts 0,8 procent van de totale rijkdom wereldwijd. Vandaag is dat misschien het dubbele. Maar dan nog.

Een andere reden is dat goud altijd cash wordt betaald. Niemand koopt goud op krediet. Je kunt geen schulden maken om goud te kopen. In tegenstelling tot vastgoed bijvoorbeeld, waar hypotheken en banken tegenover staan. Met alle gevolgen van dien.

Ook u verwacht vroeg of laat een correctie van de goudprijs. Wanneer?

Moeilijk te zeggen. We kunnen discussiëren over de vraag of goud momenteel al overgewaardeerd wordt. Maar door de snelheid en de grootte van de prijsstijging dreigt sowieso het gevaar dat nog meer beleggers zich ertoe aangetrokken zullen voelen.

Hoewel een kelderende goudkoers niet tot een wereldwijde crisis hoeft te leiden, is voorzichtigheid toch geboden, zegt u. Het venijn zit in de staart. Wat bedoelt u daarmee?

Het probleem is dat veel beleggers naar goud zijn overgestapt omdat ze teleurgesteld waren in andere beleggingen. In aan- delen, maar ook in obligaties. Goud speelt de rol van vluchtheu-vel. Het wordt van oudsher beschouwd als een veilige haven in stormachtige tijden, als een belegging waarvan de waarde nooit zakt. Maar dat ís niet zo. Ook de waarde van goud kan heel sterk schommelen. Even sterk zelfs als die van aandelen.

Het directe gevolg van een koersdaling zou een verarmingseffect zijn. Zeker wie in de laatste fase goud heeft gekocht, verliest dan een pak geld. Dat zal, beperkt, wegen op de consumptie.

Belangrijker is evenwel de teleurstelling. Hoe groot het psychologische effect van een crashende goudkoers precies zou zijn, valt moeilijk in te schatten. Maar velen zullen wakker worden in een nieuwe wereld. Sterk uitgedrukt: in een wereld waarin er geen zekerheden meer zijn.

Ook vroeger is de goudprijs al gestegen en gedaald. Is het dan niet vreemd om goud als veilige haven te beschouwen? Dom zelfs?

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom beleggers er tóch in investeren. Omdat ze de toekomst oprecht zwart inzien, bijvoorbeeld. Als uit statistieken blijkt dat de goudwaarde altijd stijgt in tijden van crisis, vinden ze het, ondanks de hoge koers, toch een goede belegging.

NEE

Specialisten voorspellen dat goud, na de internetbubble en de vastgoedcrisis, de volgende zeepbel wordt. Denkt u dat ook?

Het lijkt erop, ja. Wanneer we over een zeepbel spreken, bedoelen we dat een product buitensporig gewaardeerd wordt. In de beleggingswereld onderscheiden we daarbij drie fasen. De eerste is ongeloof. Toen tien jaar geleden de goudprijs licht begon te stijgen, werd dat weggelachen, genegeerd. De tweede fase is die van de bewustwording, de periode waarin goud wordt gekocht door grote investeerders met een indrukwekkend trackrecord. Die fase is nu pakweg drie jaar aan de gang. De derde fase, die van de gekte, hebben we nog niet bereikt. De laatste keer dat we ze hebben meegemaakt, was in 1980. Toen stonden er lange rijen mensen voor de bank, met één doel: goud kopen. Die manie is er vandaag nog niet. Misschien bereiken we die piek volgend jaar al. Maar evengoed kan het nog vijf of tien jaar duren.

Feit is dat de goudprijs ongeveer 1800 dollar bedraagt per ons. Bijna acht keer zoveel als tien jaar geleden. Hoewel er vandaag volgens mij betere beleggingen zijn, Japanse aandelen bijvoorbeeld, vermoed ik dat de goudprijs nog verder zal stijgen. Misschien tot 2500 of zelfs 3000 dollar per ons.

Als de goudprijs daarna instort, zou dat dan catastrofale gevolgen hebben?

Dat zou niet zo erg zijn. Ten eerste, omdat het in goud belegde totaalbedrag relatief klein is. In 2009 vertegenwoordigde goud slechts 0,8 procent van de totale rijkdom wereldwijd. Vandaag is dat misschien het dubbele. Maar dan nog.

Een andere reden is dat goud altijd cash wordt betaald. Niemand koopt goud op krediet. Je kunt geen schulden maken om goud te kopen. In tegenstelling tot vastgoed bijvoorbeeld, waar hypotheken en banken tegenover staan. Met alle gevolgen van dien.

Ook u verwacht vroeg of laat een correctie van de goudprijs. Wanneer?

Moeilijk te zeggen. We kunnen discussiëren over de vraag of goud momenteel al overgewaardeerd wordt. Maar door de snelheid en de grootte van de prijsstijging dreigt sowieso het gevaar dat nog meer beleggers zich ertoe aangetrokken zullen voelen.

Hoewel een kelderende goudkoers niet tot een wereldwijde crisis hoeft te leiden, is voorzichtigheid toch geboden, zegt u. Het venijn zit in de staart. Wat bedoelt u daarmee?

Het probleem is dat veel beleggers naar goud zijn overgestapt omdat ze teleurgesteld waren in andere beleggingen. In aan- delen, maar ook in obligaties. Goud speelt de rol van vluchtheu-vel. Het wordt van oudsher beschouwd als een veilige haven in stormachtige tijden, als een belegging waarvan de waarde nooit zakt. Maar dat ís niet zo. Ook de waarde van goud kan heel sterk schommelen. Even sterk zelfs als die van aandelen.

Het directe gevolg van een koersdaling zou een verarmingseffect zijn. Zeker wie in de laatste fase goud heeft gekocht, verliest dan een pak geld. Dat zal, beperkt, wegen op de consumptie.

Belangrijker is evenwel de teleurstelling. Hoe groot het psychologische effect van een crashende goudkoers precies zou zijn, valt moeilijk in te schatten. Maar velen zullen wakker worden in een nieuwe wereld. Sterk uitgedrukt: in een wereld waarin er geen zekerheden meer zijn.

Ook vroeger is de goudprijs al gestegen en gedaald. Is het dan niet vreemd om goud als veilige haven te beschouwen? Dom zelfs?

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom beleggers er tóch in investeren. Omdat ze de toekomst oprecht zwart inzien, bijvoorbeeld. Als uit statistieken blijkt dat de goudwaarde altijd stijgt in tijden van crisis, vinden ze het, ondanks de hoge koers, toch een goede belegging.

Opgetekend door Jan Jagers

‘Het in goud belegde totaalbedrag is relatief klein.’

‘Velen zullen wakker worden in een nieuwe wereld.’