Mate Rimac is een fenomeen dat met een verbluffende snelheid van denken de wereld van de mobiliteit op zijn kop dreigt te zetten. Buitenstaanders vergapen zich aan zijn Nevera hypercar, insiders weten wel beter: de Bosnische Kroaat staat met zijn 34 jaar amper aan het begin van zijn carrière.
Mate Rimac behoort tot het kleine kransje van eigenzinnige denkers waarop we zonder moeite het etiket genie kunnen plakken. Hij werd in 1988 in Bosnië-Herzegovina geboren en wel in een doodgewoon gezin. Zijn vader werkte in de bouw, zijn moeder was poetsvrouw. Het gezin vluchtte tijdens de oorlog in Bosnië naar Duitsland en verkaste later naar Kroatië. De jonge Mate was op het eerste gezicht een tiener als een ander, zijn slaapkamermuren bekleed met posters van snelle auto’s. Naar eigen zeggen was hij een middelmatige scholier, maar al snel bood zich een passie voor elektronica aan. Mate ontwikkelde een elektronisch gestuurde handschoen die zowel de muis als het toetsenbord van een computer kon vervangen. Du jamais vu! Gesteund door een enthousiaste leraar nam hij aan diverse internationale competities deel en won ze allemaal. Over die periode zegt hij nu dat ze hem het zelfvertrouwen heeft gegeven dat nodig zou zijn om het als ondernemer te maken.
Op zijn achttiende kocht hij een twintig jaar oude BMW 3, waarmee hij wilde racen, maar al bij zijn tweede wedstrijd blies hij de motor op. En toen gebeurde er iets merkwaardigs – hij ging meteen aan de slag om de motor te ‘verbeteren’. Maar tot verbazing van vriend en vijand sleutelde hij aan een elektrische motor. Hij was de risee van de groep snelle jongens, maar al snel versloeg hij ze allemaal en keerde het tij: opeens regende het protesten.
Studiebureau
In 2010, kort nadat hij voortijdig zijn studies aan de universiteit van Zagreb had stopgezet, werd hij benaderd door een lid van een koninklijke familie uit het Midden-Oosten. Die ontmoeting resulteerde in de bestelling van een elektrische sportwagen die 1000 pk zou ontwikkelen. Het Project One stond een jaar later op het autosalon van Frankfurt – tot verbazing van de kenners. Het enige wat ontbrak, waren de centen om door te gaan en om daaraan te verhelpen ging de kleine ploeg enthousiastelingen verder op het terrein waarin ze excelleerden, de knowhow omtrent elektrische aandrijving. In de plaats van hulp te zoeken bij gespecialiseerde toeleveranciers zetten ze hun eigen studiebureau op. De expertise groeide snel en de klanten waren niet van de minste: zowel Aston Martin, Ferrari als Jaguar werden kind aan huis en in 2018 werd Porsche een van de eerste investeerders. Hyundai volgde snel en vorig jaar gebeurde wat niemand voor mogelijk had gehouden: het Kroatische kleine broertje verwierf een meerderheidsparticipatie in de joint venture Bugatti- Rimac. Toch kwam dat bij de kenners minder als een verrassing over omdat Rimac gewoon de troeven voor de toekomst bezat. Hij had ervaring zat in geavanceerde elektrische technologie en was bovendien een buitengewoon creatieve geest. Niet toevallig is Nicola Tesla een van zijn helden.
Over de snelle opgang van het merk heeft hij zo zijn eigen ideeën. ‘De technische evolutie waarin wij opereren zit in een gigantische versnelling en dat is precies wat investeerders op het oog hebben. Als je alleen maar hypercars wil bouwen, kan je die nooit bereiken. Als studiebureau juist wel. En snel.’
Snelle wind
En toch is de Nevera, de jongste hypercar van het merk die in juni 2021 werd voorgesteld, het visitekaartje van het bedrijf en dat is niet toevallig. Het potentieel alleen al spreekt tot de verbeelding. Het vermogen van de vier elektrische motoren samen bedraagt liefst 1914 pk, terwijl de trekkracht van 2360 Nm gewoon hallucinant oogt. De bolide die de naam draagt van een plots opstekende hevige wind die langs de Kroatische kusten kan razen, is ‘gewoon’ een doorontwikkeling van het C2-prototype dat in 2018 op het autosalon van Genève werd voorgesteld. Maar typisch Rimac: elk onderdeel ervan werd herbekeken. Het werk aan de aerodynamica betrof zowel de algemene vorm als de luchthappers en diffusers en dat resulteerde in een 34% lagere luchtweerstand. Hand in hand met die aerodynamische ingrepen ging de efficiëntie de hoogte in. Het beter koelen van zowel remmen als motorische elementen zorgde voor nog betere prestaties die voor een langere periode konden worden volgehouden.
Ook het zelfdragende chassis met zijn geïntegreerde batterijenpakket, zijn koolstof dak en koolstof subframe achteraan vormt samen het grootste stuk koolstoftechnologie dat ooit werd gerealiseerd. En dan is nog niets gezegd over de talloze ingrepen die de uitgekiende elektronica mogelijk maken. Het H-vormige batterijenpakket werd vanaf de basis uitgewerkt door Rimac en omvat 6960 batterijcellen waarin lithium, mangaan en nikkel gecombineerd werden. Die krachtbron is tegelijkertijd een structureel element van het chassis dat daarmee 37% aan rigiditeit won.
Om die gigantische krachten optimaal over te brengen op de weg ontwikkelde Rimac het R-AWTV 2 (All Wheel Torque Vectoring 2), dat alle bestaande traditionele stabiliteitsprogramma’s én traction control vervangt. Daarnaast is het systeem in staat om een oneindig aantal variabelen te besturen, al naargelang de wensen van de rijder of de rijomstandigheden. Het systeem kijkt ook vooruit door de staat van de weg te ‘lezen’ en maakt honderd berekeningen per seconde om daarop te anticiperen en de trekkracht per wiel aan te passen.
Leerschool op circuit
De rijder kan verder nog de keuze maken tussen verschillende programma’s. In Sport modus worden zowel het antwoord op het gaspedaal als de remmen, de ophanging als de stuurreactie aangepast. In Drift wordt de wagen nerveuzer door meer krachten naar de achterwielen te sturen terwijl de elektronica er toch over waakt dat de chauffeur al driftend de situatie meester blijft.
Omdat Mate Rimac nu eenmaal voor efficiëntie gaat, wil hij zijn klanten ook de gelegenheid geven zichzelf te verbeteren en daartoe ontwierp hij het A.I. Driving Coach-programma dat dankzij 12 ultrasone sensoren, 13 camera’s, 6 radars en een hoop artificiële intelligentie de rijder op bepaalde racecircuits zal ‘begeleiden’. Op die manier zal hij zich kunnen vervolmaken door een betere ideale lijn te volgen, later te remmen en de bochten op een perfecte manier aan te snijden. Nu ja, voor wie twee miljoen dollar veil heeft voor de hypercar mag het wat meer zijn.
Ondanks al die innovaties vindt Mate Rimac dat hij nog maar aan het begin van zijn carrière staat. Als overtuigd believer in efficiëntie, ergert hij zich eraan dat de klassieke auto voor 95% van zijn tijd werkloos aan de kant blijft staan en ruimte inneemt op de parking. Om die reden is hij ervan overtuigd dat de autonome auto de link tussen het rijplezier en het bezit van een auto zal breken. ‘Dat meer dan een ton aan staal, aluminium en koper voor het grootste deel van zijn leven ongebruikt blijft, is de reinste vorm van verkwisting.’
Hij ziet ook in dat als auto’s zullen worden gedeeld, er minder zullen worden geproduceerd, met alle gevolgen van dien voor de klassieke autobouwers. Dat hoeft niet meteen tot een ramp te leiden, want hij heeft al de volgende stap voor ogen, de robot taxi oftewel het Project 3. Veel laat hij er nog niet over los, maar tussen de lijnen leest de aandachtige toeschouwer dat het om de ontbrekende schakel gaat tussen een goed georganiseerd openbaar vervoer en de individuele behoeftes.
‘Om een technologie perfect te laten functioneren, moet je op alle niveaus de controle weten te houden. In het geval van de autonoom rijdende auto betekent dat heel veel omdat zo veel meer parameters zich buiten de auto bevinden.’
