De Portugese premier Barroso als compromiskandidaat.

Vorige vrijdag was er nog geen eenduidigheid rond zijn kandidatuur. Hoewel de pers al volop over zijn aanwijzing als nieuwe voorzitter van de Europese Commissie speculeerde, legde de Portugese centrum-rechtse premier José Manuel Durão Barroso geen officiële verklaringen af. Hij kon toen overigens ook niet op de steun van iedereen rekenen. Sommige lidstaten hadden nog grote vragen bij de haalbaarheid van zijn kandidatuur. Kan een Portugese premier wel Commissievoorzitter worden, wanneer de functie van de Hoge Vertegenwoordiger voor het buitenlandse beleid in handen blijft van de Spanjaard Javier Solana? Kan het dat het Iberisch schiereiland zoveel Europese macht krijgt?

Op zondag kondigde de Ierse premier Bertie Ahern als voorzitter van de Europese Raad aan dat hij dinsdag, 29 juni, in Brussel een speciale top zou bijeenroepen. Hij zou er de Portugese premier als de nieuwe Commissievoorzitter voordragen, omdat die kon rekenen op ‘een overweldigende steun’.

De Britten zouden hem alvast geen strobreed in de weg leggen. Aan de vooravond van de oorlog tegen Irak was Barroso op de Azoren gastheer voor een top waarop George W. Bush, Tony Blair en de toenmalige Spaanse premier José Maria Aznar elkaar ontmoetten. Maar ook van de Duitse kanselier Gerhard Schröder kreeg Barroso algauw alle steun, net als van de Franse president Jacques Chirac. Volgens Britse kranten staat Barroso op goede voet met Chirac, omdat hij tijdens de Irak-oorlog als een intermediair tussen Parijs en Madrid zou hebben opgetreden. Bovendien blijken sommige Fransen zich vrolijk te maken over Barroso’s rol op de top: hij zou vooral gezorgd hebben voor de catering.

Barroso stelt zich naar verluidt inderdaad nogal low-profile op. Dat deed hij tot dusver ook in de Europese Raad, wat verschillende Europese regeringsleiders eraan doet twijfelen of hij wel de geschikte kandidaat is om Romano Prodi op te volgen. Hij beschikt over een beperkte Europese ervaring en bleef tot nu toe vrijwel onopgemerkt op het Europese politieke toneel. Kortom, dé compromiskandidaat bij uitstek. De leider van de Europese socialisten (PES), Poul Nyrup Rasmussen, schreef een brief naar Ahern om zijn twijfels over de capaciteiten van Barroso kenbaar te maken. ‘De kandidaat-voorzitter moet ook nog de goedkeuring krijgen van het parlement’, klonk het.

Hoewel de Portugees zich zeer expliciet tegen de kandidatuur van Guy Verhofstadt had gekant, zou ook België zich achter de consensus scharen.

I.V.D.