Het Antwerpse Hof van Beroep buigt zich over het dossier van Louis Vanvelthoven,de belaagde burgemeester van Lommel.
WAT ZE MET de ideologie van hun partijen te maken hebben, is voor de meeste Lommelnaren niet zo duidelijk. Maar dat de socialist Louis Vanvelthoven en zijn enige liberale schepen, François Geuens, het best met mekaar kunnen vinden, weten de Noord-Limburgers wel. ?Wat Vanvelthoven in Lommel doet, heeft niks met socialisme te maken, wat Geuens hier uitspookt, niks met liberalisme,” zegt iemand die jaren met hen samenwerkte. ?Politiek gesproken, zijn zij kleurloos. Ze vormen alleen een zakelijke associatie Vanvelthoven-Geuens.” Slechts in uitzonderlijke omstandigheden komt er een barstje in de verstandhouding. Bijvoorbeeld, wanneer Geuens wat gefrustreerd rondloopt omdat Dirk Vanden Boer, vennoot in het advocatenkantoor van zoon Peter Vanvelthoven, als voorzitter van de lokale raad van het Gemeenschapsonderwijs zijn benoeming tot directeur wat te lang laat aanslepen.
Geuens herinnert zich op zo’n moment hoe vader Vanvelthoven destijds de inderdaad overdreven ereloonstaat van een intussen gestopte VLD-advocate liet verlagen, ondanks blauw verzet. De liberale schepen leert van het verleden. Bij de gemeente komt een gepeperde factuur binnen van het advocatenkantoor Vanden Boer-Vanvelthoven- Staf Van den Brande. Het betreft werken in het cultureel centrum. Voor een dossiertje van niks, een dagvaarding, een brief van de advocatenassociatie en een besluit, smeert het kantoor van zoon Vanvelthoven (Vlaams parlementslid) aan de gemeente van zijn vader een factuur van liefst 595.440 frank aan.
Aanvankelijk werd aan een vergissing gedacht, een nulletje te veel is snel getikt. Bij nader toezien, bleek dat het advocatenkantoor in deze zaak 13.340 frank kosten maakte, en 593.500 frank aan erelonen hoopte op te strijken (met de aftrek van 11.400 frank rechtsplegingsvergoeding maakt dat 595.440 frank). Na arbitrage wordt dat bedrag op 517.915 frank gebracht. Voor zo’n ereloon zijn advocaten bereid van ver te komen. De CVP-oppositie stelt vragen in de gemeenteraad. Burgemeester Vanvelthoven laat de administratie zijn huiswerk maken en antwoordt met een overzicht van advocaten die voor de gemeente werkten. Dat overzicht gaat een stuk terug in de tijd, tot de periode voor 1988 toen de CVP nog de onbetwiste heerser was in de gemeente. De CVP zwijgt, vergeet zelfs te vragen hoe de verhouding erelonen en kosten in het betwiste dossier ligt.
Uit het overzichtje van Vanvelthoven blijkt dat verscheidene advocaten voor de gemeente mogen werken. Maar zoon Vanvelthoven mag zich wel bezighouden met de financieel interessantste dossiers, zoals dat van Union Minière. Daarin wordt hij drie keer aangesteld voor een betwist juridisch bedrag van 13.496.000 frank aan stortvergoedingen. In het gemeentehuis wordt met spanning uitgekeken naar de factuur van de advocatenassociatie.
GEEN TEGENSTAND.
Af en toe wordt er hardop een vraag gesteld, zoals over de erelonen van de advocaten. Maar politiek weerwerk krijgt Vanvelthoven zeer weinig. Daarvoor is de CVP te veel belast door haar eigen verleden. Vanvelthoven laat niet na de oppositiepartij daarop te wijzen. Vandaar dat de CVP ook amper tussenkomt over het delicaatste onderwerp in de Lommelse politiek : de vastgoedoperaties. Haar eigen fractieleider, notaris Philippe Crolla, zit zelf verveeld met een bouwovertreding voor een appartementsgebouw en zijn praktijk. Zo doen meerderheid en oppositie mekaar geen pijn, en kan Vanvelthoven rustig zijn machtsbasis verder uitbouwen.
Bij een rondgang door de gemeente komen twee vaststellingen geregeld terug. ?Vanvelthoven heeft hier geen tegenwicht.” En : ?In Brussel heeft Vanvelthoven het imago van een serene, vriendelijke, Vlaamsgezinde en zelfs een tikje progressieve grootvader. In Lommel kennen wij hem als een soort autoritaire, dreigende burgemeester die graag bereid is wie hem niet steunt te achtervolgen met kleine pesterijen inzake vergunningen of bevorderingen en benoemingen.”
Maar bijna iedereen geeft ook toe dat Lommel uit een lange slaap is gewekt, sinds Vanvelthoven de burgemeesterssjerp omgordde. De gewezen voorzitter van de Vlaamse Raad kent de weg in Brussel en dat opent gemakkelijk de subsidiekranen. Hij leidt de gemeente als een manager. ?Veel mensen vinden hem wel een deugniet, maar menen ook dat hij veel ten goede heeft veranderd,” zegt een politiek tegenstander. ?Vanvelthoven wekte bij de mensen de indruk dat zij, dankzij zijn bemiddeling, aan een baan bij PRB of een ander bedrijf kwamen. Nu hij burgemeester is, snappen de meesten wel dat het aangewezen is om spontaan bij het socialistische ziekenfonds Voorzorg aan te sluiten, want onze Thieu heeft een job bij de gemeente gekregen.” Het is in Lommel niet anders dan in veel andere Vlaamse gemeenten. Maar wellicht meer uitgesproken, precies doordat Vanvelthoven geen tegenstand op zijn niveau kent.
HOMMELES.
Als jonge Turk van de Doorbraak van voormalig SP-voorzitter Karel Van Miert zet Vanvelthoven zijn SP-lijst open voor vernieuwers, jonge intellectuelen en middenstanders. Typerend voor de no-nonsensestijl is dat hij meteen ook de twee huizen van de Germinal, het oude socialistische partijlokaal, en nog een ABVV-gebouw opkoopt. Als burgemeester maakt hij in de eerste SP-VLD-coalitie (1988-1994) snel goede afspraken met zijn VLD-schepenen, arts Theo Vansummeren en Geuens. Vansummeren gooit zich vervolgens met zoveel overtuiging in de vastgoedsector, dat de VLD in 1994 aan de uittredende schepen laat verstaan dat hij beter de politiek vaarwel zegt. Vanvelthoven wint de verkiezingen van 1994 en doet het ook goed bij de middenstand. Hij behaalt met zijn SP de absolute meerderheid maar verkiest om de VLD in de meerderheid mee te pakken. In plaats van drie schepenen, leveren de liberalen er nog één, en dus één die matematisch overbodig is : Geuens. Diezelfde Geuens is nu weer een besproken politicus. In verband met de mogelijke vestiging van een Colruyt.
Colruyt is al jaren op zoek naar een locatie in Lommel en nu ze er eindelijk een gevonden heeft, is het weer hommeles. In de aanloop naar een mogelijke vergunning botst de winkelketen op een actiecomité dat een vestiging van 1.500 vierkante meter, annex 110 parkeerplaatsen, allerminst een buurtwinkel vindt zoals Colruyt beweert. Het bedrijf kan niet begrijpen dat de buurtbewoners in de eerste plaats met het gemeentebestuur willen praten. Voor hen is de komst van een Colruyt in de eerste plaats een zaak van goede ruimtelijke ordening. Daarover gaat onder meer de gemeente.
Het bedrijf doet wat verontwaardigd over zoveel onbegrip want zijn mensen hebben tenslotte informeel al zowat alle bevoegde diensten platgelopen om de weg voor de vergunning vrij te maken. Wie daar iets tegen heeft, organiseert volgens het bedrijf een lastercampagne. Het actiecomité zegt te blijven hopen dat stad en stedebouw luisteren naar zijn redelijke argumenten : deze Colruyt-vestiging is een slechte zaak voor de wijk vlakbij het centrum. Het mengt zich niet in het debat over het grondeigendom.
Intrigerend aan het dossier is nochtans dat de gronden waarop Colruyt wil bouwen, grotendeels zijn opgekocht door Jan Jansen van drogisterij De Bever. De waarde van de grond van Jansen wordt op 14 miljoen geraamd, maar in zijn zoektocht naar een vestigingsplaats wil Colruyt nu 37,4 miljoen frank betalen. Nog interessanter is dat Jansen behalve middenstander ook een medestander is van Geuens, zoals het weekblad Trends al schreef (1 februari). Jansen is gedelegeerd bestuurder van de NV Prospect uit Maasmechelen die ook actief is in het Adelbergpark, een project waarbij ook de familie van Vanvelthoven is betrokken.
De burgemeester wordt daarvoor in eerste aanleg wegens belangenvermenging veroordeeld door de rechtbank van Hasselt. Bij Prospect is de enige gekende aandeelhouder Christine Jacobs, de schoonzus van ex-VLD-schepen Vansummeren. Mensen die het kunnen weten, blijven erbij dat ook François Geuens aandeelhouder van Prospect is. De belangen van de koper van de grond van Colruyt en die van Geuens, de schepen van Ruimtelijke Ordening, zouden dus wel eens samen kunnen vallen. Niet zozeer de vraag waar een kleine middenstander als Janssen al het geld haalt om, na de investering in de Adelberg, nog eens veertien miljoen op tafel te leggen voor de gronden waar Colruyt wil komen, is relevant. Wel hoe een politicus als Vanvelthoven de voorbije vier jaar zoveel geld in de vastgoedsector kan pompen. Gelukkig beschikt de SP nu over een deontologische commissie om over dit soort details te waken.
P.R.
Louis Vanvelthoven pompt als burgemeester ook veel geld in de vastgoedsector.
Peter Vanvelthoven : advocaten rekenen door.
