Kunnen er te veel spoken in een knekelhuis rondwaren? Ongetwijfeld, en zeker aan de overzijde van het Kanaal. Harry De Paepe en Erik De Keersmaecker zochten al die spoken op en wijdden er een overbevolkt spokenboek aan.
Op 3 maart 1948 crashte een Sabenatoestel in de dichte mist op de luchthaven van Heathrow. Van de 25 inzittenden overleefden er maar twee. Tijdens de reddingsoperatie dook opeens een man met een bolhoed op. Hij vroeg of iemand zijn aktetas had gezien, waarna hij in de mist opging. Vreemd, dacht een redder, en hij ging door met zijn bezigheden. Even later herkende hij de man als een van de slachtoffers van de crash. In de decennia daarna werd de verschijning met de bolhoed nog geregeld gezien op het tarmac, telkens bij dichte mist.
Britten houden als geen ander van spookverhalen, schrijven Harry De Paepe en Erik De Keersmaecker in Haunted, en ze houden er ook van om die verhalen serieus te nemen. De upper class heeft voorvaderen die zich zuchtend door de gangen van het kasteel slepen. De lower class hoort klopgeesten en de middenklasse houdt het bij onopvallende geesten waar ze liever niet over praat, zoals een huisspook dat in het midden van de nacht tv zit te kijken. In de stad York alleen al zijn er 504 locaties waar geregeld spoken opduiken. In 1953 zag een loodgieter er zelfs een half Romeins legioen door een kelder marcheren. Ze kwamen uit de ene muur en verdwenen in de andere.
In 1953 zag een loodgieter uit York een half Romeins legioen door een kelder marcheren.
De Paepe, de mediagenieke anglofiel met het strikje die een paar jaar geleden al Stiff Upper Lips en Sausage schreef, en De Keersmaecker, auteur van een paar reisgidsen over Kent en Sussex, theesommelier en kenner van de geheimen van het Britse publeven, wilden in hun boek alle facetten van de Britse spookindustrie behandelen. Ze hebben het over spoken in de literatuur, spokenjagers en adellijke spoken zoals Elizabeth I, die de Queen in 2021 een bezoekje bracht – het is wachten tot ook de recent overleden koningin haar opvolger begint te belagen. Komen eveneens aan bod: de belangrijkste hotspots waar je praktisch over de spoken struikelt en de vele pubs waar geesten hun intrek hebben genomen en soms vrouwelijke klanten begluren. Het levert grandioze anekdotes op, zoals die over Arthur Conan Doyle. De geestelijke vader van de hyperrationele Sherlock Holmes geloofde in elfjes en was er na het zien van een show van boeienkoning Harry Houdini rotsvast van overtuigd dat er bovennatuurlijke krachten aan het werk waren. Hij slaagde er tijdens een seance zelfs in de moeder van Houdini een vijftien pagina’s lange brief te laten dicteren aan haar zoon. ‘Wat een seniele vent, die Conan Doyle’, reageerde de ontsnappingskunstenaar laconiek. ‘Die brief is in het Engels, terwijl mijn moeder alleen Hongaars kende.’
Zo zit het boek vol leuke verhalen, en dat is meteen ook wat eraan scheelt: het is niet meer dan een lange reeks aan elkaar geschreven anekdotes zonder veel diepgang. Het lijkt alsof de auteurs, die overigens lid zijn van de in 1851 in Londen opgerichte Ghost Club, zodanig veel informatie verzamelden dat ze er een beetje in verdronken en het overzicht kwijtraakten.
Harry De Paepe & Erik De Keersmaecker, Haunted. Over geesten en spoken in Groot-Brittannië, Ertsberg, 290 blz., 25,95 euro.
