Het zijn ambities die kunnen tellen. Technopionier Carl Craig uit Detroit wil met Innerzone Orchestra de basis leveren voor de muziek van de volgende eeuw en zo een alternatief aanreiken voor de tunnelvisie waarin de dansmuziek is beland. Iedereen verschanst zich in de eigen loopgracht en ziet het grote plan niet meer, wat onvermijdelijk tot verschraling en overspecialisatie leidt.
Craig wil opnieuw generaliseren en haalt zijn inspiratie bij de grote zwarte muziekvernieuwers van de twintigste eeuw. Een klein beetje bij de eerste Afrikaanse superster Fela Kuti, maar vooral bij jazzmeesters als Art Blakey, Miles Davis en Sun Ra. De volgeling noemt zijn ding evenwel “anti-jazz”. Hij herwerkt immers stukjes jazz tot ze onherkenbaar zijn geworden. Enige megalomanie is hem daarbij niet vreemd. Craig bestempelt zichzelf in het tekstboekje van Programmed graag als visionair en revolutionair.
Dat is uiteraard om klappen vragen en die verdient hij ook. Zijn futuristisch serum stremt immers al na luttele seconden. De beeldenstormer zet in met de zoveelste antwoordapparaatboodschap en de dreigende – en in het Nederlands uitgesproken – woorden “We komen uit een ander stelsel om je brein te beheersen.” De geeuw wordt verder nog zelden onderdrukt. Hoezo nieuwe niveaus? Programmed is opgewarmde kost, die heel dunnetjes herneemt wat anderen vroeger al veel beter hebben gedaan. Het titelnummer is slechte Front 242, Blakula een derderangsdoordruk van Tuxedo Moon en Architecture een haast exacte kopie van wat David Bowie aan het einde van de jaren zeventig liet horen op Sound & vision en Heroes. Om nog maar te zwijgen van het zwaarwichtige gefriemel waarin het album naar het einde toe verzandt.
Het kader is al even bedenkelijk. Craig verschuilt zich hier achter het pseudoniem Blacula. De zwarte Dracula die in het begin van de jaren zeventig als protagonist van een handvol blaxploitationprenten voor een strijdbare vuist moest zorgen. Andere inspiratiebronnen zijn de milleniumangst en de volledig leeggezogen films Bladerunner en 2001: a space odyssey. Tegen het licht van de ambities is dit pretentieuze zwendel. Kunsterige eigenwaan die niet meer vermag dan schade aanrichten aan de uitmuntende bronnen waarop ze zich beroept. Zoek de originelen.
Innerzone Orchestra, “Programmed” (546 137-2/Talkin’ Loud)
Jan Delvaux
