Futur Proche GRIP / Opera Ballet Vlaanderen Antwerpen
In 2011 breekt Jan Martens door als choreograaf met het liefdesduet Sweat Baby Sweat. Daarin wandelen een man en een vrouw traag naar elkaar toe en omklemmen elkaar op de meest acrobatische manieren. De apotheose is een minutenlange verstrengeling plus tongzoen terwijl lyrics uit Cat Powers liefdessong Willie Deadwilder geprojecteerd worden. Intussen is Martens ‘associate artist’ van Opera Ballet Vlaanderen. In Futur Proche regisseert hij niet twee maar vijftien dansers. En de popmuziek ruimt plaats voor live klavecimbel- muziek. Maar zijn focus op de kracht en tederheid van een lijf bleef, net als zijn liefde voor projectie. Op zijn vraag ‘Hoe vinden we licht in deze duistere, door oorlog en klimaatverandering bedreigde wereld?’ antwoorden de dansers, aan–gevuurd door klavecinist Goska Isphording, met zinderende dans en livefilmpjes waaruit angst, levensvreugde en sensualiteit spreken.