Bij een autolening worden de wettelijke voorschriften zelden gevolgd. Strengere kontroles dringen zich op.
Bij het toekennen van autoleningen worden vaak de wettelijke voorschriften genegeerd. Dat bleek eind vorig jaar uit een onderzoek van Budget en Recht, een tweemaandelijkse uitgave van de verbruikersorganizatie Test Aankoop. Achttien enquêteurs kwamen tot dat besluit na anonieme bezoeken aan evenveel potentiële geldschieters : zes banken, zes kredietmakelaars en zes garagehouders. Van die achttien volgde er één, een garagehouder, stipt de wettelijke voorschriften op. ?Vooral bij bepaalde kredietmakelaars wordt het té gortig,” vindt Budget en Recht-redakteur Yves Evenepoel. ? Centre Finance, bijvoorbeeld, schermde in zijn krantenreklame met gunstige leningtarieven, maar grondiger analyse van de voorwaarden leerde, dat de intrestvoet van 6,99 procent eigenlijk 46,11 procent bedraagt. Bij andere makelaars stelden we gelijkaardige misbruiken vast, al waren die minder uitgesproken.”
Nu is het niet abnormaal dat een kredietmakelaar duurder leent dan een bank. De makelaar is namelijk tussenpersoon tussen de verkoper en de bankinstelling, en rekent voor elke transaktie zijn kommissieloon bovenop de bancaire intrest aan. Banken en garagehouders houden zich evenmin aan de regels. ?Een goed kredietaanbod geeft de autokoper een aantal objektieve en vergelijkbare gegevens. Het vermeldt het jaarlijkse kostenpercentage en omvat alle kosten van de lening. Het schriftelijke aanbod blijft bovendien een week geldig,” plukt Evenepoel uit de wetteksten over dat onderwerp.
De autosektor hoedt zich echter voor strikte naleving van de wet. Door de moordende konkurrentie in de sektor groeit de vrees. ?Klanten zouden wel eens kunnen vergelijken,” redeneren de verkopers en kredietverstrekkers, ?en uiteindelijk opteren voor een lening bij een andere instelling.”
Budget en Recht pleit in zijn decembernummer voor een striktere naleving van de wet op de kredieten. ?Daarvoor is een strengere kontrole nodig,” zegt Evenepoel en wijst in de richting van de Ekonomische Inspektie bij het ministerie voor Ekonomische Zaken. ?Dat impliceert dat de inspekteurs meer mogelijkheden zouden moeten krijgen.” Budget en Recht meent dat, onder andere, een wetswijziging noodzakelijk is. Evenepoel : ?Nu moeten de inspekteurs zich bij de instelling bekend maken, als ze een onderzoek verrichten. De kontroles zouden efficiënter werken, als ze zich anoniem mochten melden en zich pas achteraf als inspekteur hoefden bekend te maken. Alleen op die manier kunnen ze kontroleren of de kredietvoorwaarden gerespekteerd worden, of de kostprijs vooraf berekend is en alle modaliteiten nageleefd worden.”
