De nieuwe Griekse minister van Economie Georgios Stathakis wil de euro behouden, op voorwaarde dat er een nieuwe deal voor Griekenland komt. En hij wil af van de trojka.
De econoom Georgios Stathakis (61) is de Griekse superminister van Economie, Infrastructuur, Scheepvaart en Toerisme in de regering van Alexis Tsipras. Samen met vicepremier Giannis Dragasakis en minister van Financiën Giannis Varoufakis zal hij met Europa onderhandelen.
Meneer Stathakis, moet Europa nu vrezen dat Griekenland zijn schulden niet meer betaalt?
GEORGIOS STATHAKIS: Waarom? Nee, u hoeft niet bang te zijn. Syriza heeft altijd gezegd dat de richtlijnen van de trojka zeer negatieve effecten op onze economie en bevolking hebben. Hetzelfde geldt trouwens voor heel Europa. Dat moet veranderen. Onze burgers zijn moe van vijf jaar streng sparen, ze voelen zich bestraft door Europa. Er moet een nieuwe agenda komen voor een gezonde economische ontwikkeling. We hebben behoefte aan een solide fiscale constructie die de negatieve sociale effecten van de crisis lenigt. De overwinning van Syriza kan bijdragen tot een nieuw soort crisismanagement in Europa.
Met zijn eis voor een gedeeltelijke schuldkwijtschelding lijkt Alexis Tsipras eerder aan te sturen op een confrontatie met Europa.
STATHAKIS: We hebben altijd gezegd dat de oplossingen van onze problemen Europees moeten zijn: met toestemming van de Europeanen en op basis van wederzijdse belangen. Daarvoor zijn we partners. Maar er moeten wel grote veranderingen in Griekenland komen.
Zal Griekenland lid van de eurozone blijven?
STATHAKIS: Zeer zeker.
Wat zullen de eerste maatregelen van uw regering zijn?
STATHAKIS: Ten eerste moeten we een antwoord vinden op de humanitaire crisis in ons land. Veel Grieken kunnen zich niet eens stroom permitteren. Daarna zullen we stapsgewijs maatregelen nemen om de economie te versterken en de sociale situatie structureel te verbeteren. Zo zullen we de minimumlonen en de pensioenen optrekken.
Daarvoor hebt u zowat 13 miljard euro nodig, terwijl het hulpprogramma van de EU eind februari afloopt.
STATHAKIS: Klopt. Daarom zullen we zo snel mogelijk beginnen te onderhandelen, maar niet met de trojka. Wij zullen het initiatief nemen: samen met de Europese staats- en regeringshoofden willen we een kader voor een nieuwe overeenkomst vinden.
U wilt het reddingspakket heronderhandelen. Hoe ziet u dat?
STATHAKIS: Momenteel besteden we 5 % van het bnp aan de aflossing van onze openbare schulden. Het zou beter zijn als we de terugbetaling aan de groei konden koppelen: naarmate er meer groei is, betalen we meer; is er minder groei, betalen we minder. Tegelijk moet de strikte spaarpolitiek worden herzien: we willen een evenwichtige begroting realiseren en de fiscale regels respecteren, maar we hebben ook groei-impulsen voor de economie nodig.
Wat als Europa niet akkoord gaat met een gedeeltelijke schuldkwijtschelding?
STATHAKIS: We moeten de gesprekken afwachten. Niet alleen wij hebben ideeën om de schulden aan te pakken. Er wordt ook in Duitsland en bij het IMF nagedacht. De agenda ligt helemaal open.
Tegen eind februari moet Athene 2,3 miljard euro schuld aflossen.
STATHAKIS: Wij zullen die betalen.
Hoe?
STATHAKIS: Wij zullen die betalen.
Hoe kan een regering van linkse radicalen en rechtse populisten succesvol werken? Behalve hun aversie voor de spaarplannen van Europa hebben ze niets gemeen.
STATHAKIS: Er zijn op heel wat punten inderdaad grote meningsverschillen, beide partijen zijn zich daarvan bewust, maar het was de enige optie om een stabiele regering te kunnen vormen. Syriza is de grootste regeringspartij en gaat vol voor een sociaal programma, administratieve hervorming en vernieuwde relaties met Europa. Op andere vlakken zullen we compromissen sluiten.
Uw regering heeft maar een nipte meerderheid. Staan de Grieken weldra nieuwe verkiezingen te wachten, zoals in 2012?
STATHAKIS: Nee, onze regering heeft nu met enkele onafhankelijke parlementsleden een bredere politieke basis. We zijn de beste en de stabielste regering in decennia.
© Der Spiegel
‘De overwinning van Syriza kan bijdragen tot een nieuw soort crisismanagement in Europa.’
