JA

Academische Raad K.U.Leuven

‘Ter gelegenheid van haar Patroonsfeest op 4 februari 2002, dat ook het officiële einde is van de viering 575 jaar Universiteit te Leuven, reikt de K.U.Leuven vier eredoctoraten uit aan personen die op wetenschappelijk en/of maatschappelijk vlak een zeer vooraanstaande plaats innemen.

De Academische Raad van de K.U.Leuven heeft op zijn vergadering van 11 juni 2001 beslist het eredoctoraat van de universiteit toe te kennen aan Z.K.H. prins Filip, Hertog van Brabant, mevrouw Carla Del Ponte, The Lord Browne of Madingley en de heer Domenico Lenarduzzi.

Het Belgische koningshuis heeft zich steeds ingezet voor de Europese en internationale positionering van het land op economisch, sociaal, politiek en cultureel vlak. Vanuit die zorg is er een blijvende grote belangstelling en steun voor sterk wetenschappelijk onderzoek en hoogstaand onderwijs in België. De K.U.Leuven wenst haar traditie van erkenning van deze koninklijke inzet voort te zetten. (Koning Albert I en koningin Elisabeth ontvingen een eredoctoraat in 1927, koning Leopold III in 1935, koning Boudewijn in 1960, huidig koning Albert II in 1961.) Daarom heeft de Academische Raad van de universiteit beslist het doctoraat honoris causa uit te reiken aan kroonprins Filip.

Prins Filip bereidt zich intensief voor op zijn toekomstige taak. Hij is dan ook actief in vele domeinen van onze maatschappij, zoals onder meer het sociale, het culturele en het economische domein. De prins besteedt ook een bijzondere aandacht aan het versterken van de betrekkingen tussen de verschillende gemeenschappen van ons land. Zo ondersteunt hij uitwisselingsprogramma’s op het vlak van onderwijs en media en in sociale organisaties. Daarnaast interesseert de prins zich ook voor het werk van jonge wetenschappers en ijvert hij voor ontmoetingen met studenten van verschillende universiteiten en hogescholen uit de drie gemeenschappen.

De K.U.Leuven wenst met dit eredoctoraat het belang te onderstrepen van de waarden die prins Filip belichaamt. De prins zet zich actief in voor de bevordering van de wereldvrede. Hij hecht groot belang aan de samenwerking tussen de gemeenschappen in België. Hij beklemtoont de rol van het gezin in de hedendaagse samenleving en komt op voor nationale en internationale solidariteit.’

NEE

Katlijn Malfliet

‘Het koningschap, de samenleving tussen Vlamingen en Walen, de nationale en internationale solidariteit, de bevordering van de wereldvrede staan centraal in het onderwijs en het onderzoek van het Departement Politieke Wetenschappen (DPW). Vanuit die wetenschappelijke professionaliteit beseft het DPW hoe delicaat en hoe moeilijk die taken en opdrachten zijn en hoeveel intense en soms levenslange inzet zij vergen om die waarden te helpen realiseren.

De vergaderde leden van het DPW waren dan ook niet overtuigd van het feit dat deze waarden nu als motivering voor de toekenning van dit eredoctoraat kunnen worden aangehaald. Zo wekt de argumentatie dat de prins zich zou inzetten voor de wereldvrede grote verbazing. De universitaire gemeenschap telt onder haar leden verschillende medewerkers die zowel theoretisch als in de praktijk reeds geruime tijd intensief rond de wereldvrede en het vredesonderzoek actief zijn. Zij voelen onbehagen omdat zij de kroonprins hierin nog niet als een volwaardige partner herkennen, al was het maar omdat hij nog te weinig de kans heeft gehad die waarden en verdiensten in de praktijk op een overtuigende manier te kunnen realiseren.

Bovendien kan men niet om de vaststelling heen dat de monarchie als staatsvorm en de politieke rol van het Belgisch koningshuis de jongste jaren in toenemende mate ter discussie staan. De verdedigers van de monarchie wijzen erop dat deze instelling een stabiliserende en verzoenende functie vervult en bovendien kan rekenen op een ruime populariteit. De tegenstanders vinden het echter onaanvaardbaar dat een door erfopvolging aangestelde gezagsdrager een zekere politieke macht heeft. Het DPW wil in deze politieke discussie geen standpunt innemen.

Maar het probleem is dat de universiteit dit wel doet. Het is niet wegens zijn persoonlijke verdienste dat hij een eredoctoraat krijgt. Hij krijgt het eredoctoraat omdat hij toevallig de erfopvolger is. Anders gezegd: met dit eredoctoraat eert de universiteit veeleer het principe van de erfopvolging dan de persoon van prins Filip.

Wij betreuren dat de universiteit op die manier een politieke en ideologische keuze maakt. Een keuze waarvoor nochtans geen grondslag kan worden gevonden in de beginselverklaring van de universiteit. Wij durven dan ook sterk te betwijfelen of er voor deze keuze een groot genoeg draagvlak bestaat in de universitaire gemeenschap.’

Opgetekend door Lieve Reynebeau

‘Het onderstreept de waarden die de prins belichaamt’

‘Eredoctoraat omdat hij toevallig erfopvolger is.’