Wij wensen onze afschuw uit te spreken over ?Terwille van de lieve centen” (Knack nr. 3) en de lastercampagne tegen het Dr. Willemsinstituut (DWI) en de beleidsverantwoordelijken direkteur Raus en voorzitter Vandermeulen.

Terwijl velen de mond vol hebben van de brain drain die een gevolg is van het nefaste Belgische wetenschapsbeleid, kan Raus al bijna twintig jaar een onafhankelijk wetenschappelijk instituut in leven houden. Dat instituut heeft een wereldwijde erkenning opgebouwd in verschillende wetenschappelijke disciplines : onder meer de (in het artikel gewraakte) T-celvaccinatie, kanker- en osteoporose-onderzoek, opsporing en behandeling van stofwisselingsziekten, bestrijding van het misbruik van groeipromotoren in de veeteelt. Het DWI werkt samen met talrijke instituten en bedrijven en publiceerde de jongste vijf jaar meer dan honderd wetenschappelijke publikaties in internationale tijdschriften. Het neemt deel aan Europese projekten en behaalde als één van de eerste laboratoriums in België een Beltestakkreditatie.

Het DWI tracht haar onderzoek selfsupporting te maken. Dat het mogelijk meer suksesvol is in het verkrijgen van financieringen dan andere, verklaart wellicht de negatieve reakties. Het management voert een bedrijfsmatig beleid zonder dat de wetenschappelijke idealen verloren gaan.

Onze aktiviteiten waren onmogelijk zonder de in het artikel genoemde subsidies. Alle instanties kregen de kans de ingediende projekten vooraf te beoordelen en de uitvoering achteraf te kontroleren. Dat DWI zijn resultaten niet zou rapporteren, is een regelrechte leugen. Die zijn steeds te vinden in de verslagen ten behoeve van de onderzoeksfondsen en/of de talrijke wetenschappelijke publikaties.

De verwezenlijkingen hebben wij te danken aan de voortdurende inzet van professor Raus. Persoonlijke verrijking is niet de drijfveer van zijn werk. Zijn zoektocht naar financiering bestempelen als een bewijs dat hij uit eigenbelang handelt, is laster.

Het lijkt een gewoonte om personen die een initiatief nemen, de grond in te boren. Daardoor wordt het initiatief zelf en de zin voor verder initiatief gekelderd. En dat is een belangrijke voorwaarde voor de ekonomische ontplooiing van een regio.

Wij betuigen onze onvoorwaardelijke steun aan Raus en Vandermeulen. Wij wensen niets liever dan dat ons werk door onbevooroordeelde specialisten wordt beoordeeld. Maar we nemen het niet dat sensatiejagers ons de kans ontnemen om de mogelijkheden, waarover we met veel moeite kunnen beschikken, optimaal te benutten om het DWI, het LUC en onze hele regio op een konstruktieve manier wereldwijd kenbaar te maken.

L. Leysens, Afdelingshoofd DWI, Diepenbeek.