Paul Magnettes aarzeling om burgemeester te worden, wordt hem in zijn thuisbasis niet in dank afgenomen.
Eric Massin (PS) was op 16 februari alweer de zesde burgemeester die tijdens deze bestuursperiode in Charleroi de eed aflegde. Zijn voorgangers belandden hetzij tijdelijk in de nor, denk aan oud-burgemeester Jacques Van Gompel, of kwamen anderszins in het vizier van justitie, zoals de van schriftvervalsing beschuldigde Léon Casaert.
Massin volgt de tot dusver onbesproken Jean-Jacques Viseur (CDH) op, die sinds 2007 met een coalitie van MR, CDH en PS Charleroi bestuurde – tenminste, dat probeerde hij naar zijn beste vermogen te doen. Moegestreden en ernstig ziek gaf de zacht pratende Viseur er begin vorige maand de brui aan. Langer aanblijven zou mijn dood betekenen, zei Viseur en dat bedoelde hij letterlijk. De huidige driepartijenformule mag overigens historisch heten, na dertig jaar socialistische alleenheerschappij in Charleroi.
De verkiezing van Eric Massin tot burgemeester ad interim door de PS-afdeling van Charleroi legt de spanningen binnen de PS bloot. Tegenkandidaat Paul Ficheroulle (PS), eerste schepen en sinds het uitvallen van Viseur dienstdoend burgemeester, moest bij de interne stemming onverwachts de duimen leggen.
De voordracht van Massin wordt gezien als een blaam voor de nieuwe sterke man van de PS in Charleroi, Paul Magnette. Die had liever Ficheroulle tot aan de gemeenteraadsverkiezingen aan het roer gehouden. Maar de kritische Ficheroulle heeft het verknoeid bij de oude socialistische garde, de op wraak beluste clan van Jean-Claude Van Cauwenberghe, die nooit heeft aanvaard dat de PS van Charleroi in 2007 door toenmalig PS-voorzitter Elio Di Rupo onder voogdij werd geplaatst.
De ambitieuze Eric Massin heeft het handiger aan boord gelegd. Werd in 2006 binnen de PS nog tot het kamp van de vernieuwers gerekend, maar ging vervolgens ostentatief zoete broodjes bakken met Jacques Van Gompel in de gevangenis. Heel wat sjoemelende parvenu’s zijn tot nader order prominente PS-leden in Charleroi, daar kun je dus maar beter rekening mee houden.
Wat de plannen zijn van federaal minister Paul Magnette, gedoodverfd PS-lijsttrekker in Charleroi, is de vraag die op dit moment op ieders lippen ligt. Doet ie het – het burgemeesterschap aanvaarden – of doet ie het niet? Er wordt grote druk op hem uitgeoefend, maar Magnette twijfelt nog. Het burgemeesterschap van een door schandalen, werkloosheid, armoede en criminaliteit geteisterde stad is niet meteen een droombaan voor een politieke blitskikker als Magnette. Zijn aarzeling wordt hem in zijn thuisbasis niet in dank afgenomen. Charleroi snakt naar rust en naar stevig politiek leiderschap. Blijft Magnette federaal minister, dan zal hij allicht Eric Massin als plaatsvervangend burgemeester aanstellen. Tenzij Magnette het dit najaar tot partijvoorzitter schopt. In dat scenario zou hij misschien wel bereid kunnen worden gevonden om als reddende engel in Charleroi neer te dalen.
