Pleidooien om de superrijken extra te belasten zijn de afgelopen moeilijke financiële jaren nooit van de lucht geweest. Een opiniestuk in TheNew York Times met als titel ‘Stop met het pamperen van de rijken’ lijkt dan ook niet verwonderlijk. Ware het niet dat het stuk ondertekend is met ‘Warren E. Buffett’. Een van de rijkste mensen op de planeet die er zelf om vraagt, dat is andere koek. Buffett is in elk geval duidelijk. Hij schrijft dat hij vorig jaar 6.938.744 dollar aan belastingen heeft neergeteld, slechts 17,4 procent van zijn inkomen. Onder zijn eigen medewerkers vond hij niemand die procentueel minder belast wordt. De meesten keken aan tegen een belastingvoet tussen 33 en 41 procent. ‘Sommigen van mijn superrijke vrienden die beroepshalve van geld nog meer geld maken, krijgen een nog lager belastingpercentage dan ik. Mensen die gewoon voor de kost werken, krijgen een percentage dat een pak hoger ligt dan het mijne.’ Daarom roept Buffett de Congresleden die straks de wankelende Amerikaanse financiën moeten herorganiseren op om eerst diegenen pijn te doen die het kunnen hebben: de 236.883 Amerikaanse dollarmiljonairs.
Zoals dat gaat wanneer het Orakel van Omaha spreekt, maakt ook deze opinie golven tot over de Atlantische Oceaan. Straffer dan de voorspelbare tegenstand is daarbij de steun die Buffett van vermogende medemensen krijgt. Zelfverklaarde ‘filantropische rijken’ melden zich en onderschrijven zijn standpunt publiekelijk. Vaak vanuit een sterk patriottisme stellen ze dat hogere belastingen voor de bovenlaag niet dé oplossing is voor de schuldencrisis, maar wel snel geld in de staatskas kan brengen, waardoor je de midden- en lagere klasse kunt ontzien (zodat die blijft consumeren). Een opsteker voor president Barack Obama, die al langer de belastingvoordelen voor de rijksten viseert. Maar het voorstel krijgt ook in de EU, waar de meeste landen een progressiever belastingsys-teem kennen dan de VS, navolging. Er was al de Italiaanse premier Silvio Berlusconi, zelf evenmin een onbemiddeld bedrijfsleider, die de belastingen met vijf tot tien procent verhoogde voor de toplaag van de bevolking. Ook in Duitsland hebben sinds de vorige financiële crisis al verschillende miljonairs zich geout als voorvechters van een heffing op grote vermogens. Maar de oproep van Buffett kreeg misschien nog het meeste weerklank in Frankrijk, waar Maurice Lévy, patron van Publicis en voorzitter van de Franse werkgeversver- eniging, in Le Monde een opiniestuk publiceerde met andermaal ‘belast ons meer’ als rode draad. Minister van Begroting Valérie Pécresse liet meteen weten dat de Franse regering dat inderdaad overweegt. Le Monde schrijft te weten waarom: de Franse president Nicolas Sarkozy heeft zich jarenlang een heftig tegenstander van belastingverhogingen getoond, maar kan er vandaag nauwelijks nog om- heen, een ‘rijkemensenbelasting’ verzacht de pil voor het volk. Het Elysée schijnt wel nog te twijfelen, maar links Frankrijk weet nu al niet waar ze het heeft. Uitgerekend Sarko die hun stoutste droom waarmaakt, met de toestemming van de patrons, zelfs de vurigste gauchisten moeten daar toch even bij gaan zitten.
Thomas Verbeke
