?Een loodgieter ? Dat bestaat niet meer.” Zijn vader trok nog met een rol lood naar een woning. Tegenwoordig wordt er met kunststof gewerkt. Nog een paar keer in de week moet hij solderen, maar voor de rest heeft een loodgieter vandaag nog weinig met lood te maken.

Dirk ging als kind al met zijn vader mee. Van hem leerde hij het vak. Hij studeerde voor elektricien maar toen zijn vader ermee ophield, nam Dirk zijn klanten over. Hij heeft twee medewerkers in dienst. Hij mag niet klagen.

Omdat beroeps- en privé-leven al te zeer door elkaar liepen en het bedrijf fors groeide, heeft hij sinds vorig jaar kantoorruimte en magazijn op twee verschillende adressen ondergebracht. Zo kan hij tenminste ongestoord zijn middagmaal nuttigen zonder voortdurend aan de telefoon te worden geroepen. ?Ik kan toch geen wc repareren via de telefoon ?” En dan al die mensen die vragen wanneer hij nu eindelijk langs komt. Nee, zijn vrouw is daar beter in. Zij maakt de afspraken met klanten.

Omdat Dirk zich uitsluitend met renovatie-werken bezighoudt, werkt hij vooral in oudere huizen en stuit daar vaak op onvoorziene problemen. Vandaar dat de rekening soms hoog oploopt. ?We verschieten er soms zelf van. Je weet wat het materiaal kost maar je weet nooit van te voren wat je onder de vloer zal vinden en hoeveel uren werk het zal vragen om de zaak in orde te brengen.”

Zijn belangrijkste klanten zijn eigenaars van appartementsgebouwen. Onder de particulieren zijn het vooral oudere mensen die een beroep op hem doen. ?Jongere mensen kunnen een loodgieter niet betalen. Zij zoeken een handig iemand in hun kennissenkring.”

Dirk ziet met lede ogen dat doe-het-zelvers zich tegenwoordig makkelijk kunnen redden, dank zij vereenvoudigd materiaal. ?Iedereen kan vijf meter kunststof kopen, die in het beton leggen en aankoppelen aan de wastafel. Ons beroep gaat kapot.” Alleen aan dakwerken valt nog goed te verdienen. Er zijn maar weinig mensen die zelf op het dak kruipen en bovendien vallen zwartwerkers op het dak nogal op. Maar je maakt Dirk niets wijs. Hij vermoedt dat in zijn branche meer dan de helft van het herstellingswerk zwart wordt gedaan.

Om de belangen van zijn beroepsgroep te verdedigen, is hij lid van de loodgietersorganisatie die aangesloten is bij de Nationale Confederatie van de Bouw. Hij is voorzitter van de tweehonderd leden tellende Gentse afdeling. ?Ik heb geen concurrenten, ik heb alleen collega’s.” Hij probeert de technische evoluties in zijn sector op de voet te volgen. ?Ik doe dit werk met hart en ziel. Dan moet je de perfectie nastreven.” In samenwerking met de RVA heeft hij ook nog les gegeven aan werklozen, maar daar heeft hij nu geen tijd meer voor.

Toen hij twaalf was, kreeg Dirk zijn eerste elektrische treintje. Inmiddels heeft hij samen met zijn zoon een indrukwekkende installatie uitgebouwd. Hij praat er met tederheid over. Alsof het om een dierbaar kunstwerk gaat. Een levenswerk ook. ?Zoiets kan nooit àf zijn.”

Het was een vreemd gevoel toen hij onlangs, op zijn drieënveertigste, opa werd : ?Ik besef het nog steeds niet goed. Ik voel me geen opa. We zijn nog onze eigen kinderen aan het opvoeden.”

Nu de oudste het huis uit is, blijven er nog een 18-jarige dochter en een 17-jarige zoon over. Met verbazing volgt Dirk het doen en laten van zijn kinderen. ?Zij zijn zo vroeg volwassen. Véél te vroeg.”

J. BL.