Het ziet ernaar uit dat Michel Bovy zijn hele carrière ambtenaar bij de NMBS zal zijn. Een spoorman pur sang met andere woorden, maar dan wel een die slechts enkele jaren echt voor de spoorwegmaatschappij zal hebben gewerkt. Als vakbondsvrijgestelde kende hij binnen het ACV een steile opgang. Twintig jaar lang was Bovy de onbetwiste voorzitter van ACV Transcom. Toen hij er in 2007 onverwachts de brui aan gaf, zette NMBS-baas Luc Descheemaecker hem op de directeurszetel van de dienst aankoop. Een niet alledaagse carrièrewending voor een ‘rassyndicalist’.
Toen al keken de socialistische collega’s van de ACOD met de nodige argwaan naar de vakbondsman die directeur werd. Bovy was ook de man over wie oud-gedelegeerd bestuurder Karel Vinck zei ‘dat in zijn tijd een akkoord nog een akkoord was’. Toen in een ver verleden de stakingsgolven bij de NMBS elkaar opvolgden, betwijfelde Bovy in Knack of de stakende bonden niet het stakingsrecht aan het uithollen waren. Maar Bovy omzeilde in 2007 de uitdrukking over de stroper en de boswachter door te zeggen dat hij in zijn nieuwe functie niet in aanraking zou komen met personeelsdossiers. Groot was dan ook de verbazing toen eerder dit jaar bleek dat hij, na een ommetje als kabinetschef bij de CD&V-ministers van Overheidsbedrijven Inge Vervotte en Steven Vanackere, de gedoodverfde kandidaat bleek voor de opvolging van Tony Van den Berghen, directeur-generaal human resources bij de NMBS Holding.
Het nieuws bleef een aantal maanden sudderen, maar kenners van de interne keuken bij de spoorwegmaatschappij wisten toen al dat de socialisten de belangrijke functie nooit zouden wegschenken aan de christendemocraten. Bovy wordt dus wel directeur-generaal, maar dan van strategie en coördinatie. Aan het hoofd van het personeelsbeleid komt Sven Audenaert, broer van politiebaas Glenn en net zoals Holdingbaas Jannie Haek van SP.A-signatuur. ‘Strategie en coördinatie’ mag op zich dan al een lege doos zijn, na de goedkeuring van zijn kandidatuur eind deze maand zal Bovy dus wel deel uitmaken van het directiecomité. Met zijn decennialange ervaring en zijn onuitputtelijke kennis van de NMBS-Groep zal hij meer dan voldoende gewicht in de weegschaal kunnen werpen.
Na de twintig gestage jaren aan het hoofd van ACV Transcom lijkt Bovy zich de afgelopen vier jaar te hebben ontpopt tot een echte jobhopper. In werkelijkheid is hij altijd al razend ambitieus geweest. Zo was hij in 1999 de meest serieuze tegenkandidaat van Luc Cortebeeck toen het ACV op zoek was naar een opvolger voor nationaal voorzitter Willy Peirens. Peirens kon Bovy toen overhalen om de strijd niet aan te gaan, zodat het ACV naar goede gewoonte de rangen kon sluiten rond één officiële kandidaat.
Over de kwaliteiten van Bovy bestaat er binnen de spoorwegmaatschappij geen discussie, getuige daarvan de herhaalde interesse van het management om hem aan boord te houden. Over zijn loon en bijbehorend pensioen hoefde hij zich al langer geen zorgen te maken. Hij geniet bij de NMBS van de door de bonden afgedwongen regeling die vakbondsvrijgestelden automatisch verzekert van dezelfde promotie als het personeelslid met dezelfde graad dat in anciënniteit net voor hen komt. In het geval van Bovy was dat Marcel Baele. Toen deze op 65-jarige leeftijd met pensioen ging, had hij de graad van directeur.
Hannes Cattebeke
