Het Gentse politiekorps is ziek in al zijn geledingen.

Dat valt goed af te leiden uit het gezondheidsdiagram.

Uit de visuele voorstelling van het zogenoemde gezondheidsdiagram van het Gentse politiekorps blijkt dat de resultaten ronduit negatief zijn. De konklusie luidt dan ook dat het korps “zwaar ziek is. Een aantal van de ziektebeelden kunnen benoemd worden, maar binnen het korps laat men na de nodige maatregelen te nemen om minstens te proberen de genezing op gang te brengen. ” Een van de problemen daarbij is de demotivering.

Niettegenstaande zeven op tien van de bevraagden het politiewerk in het algemeen en hun eigen taak in het biezonder nog altijd boeiend vinden (twee op drie voelt er zich zelfs bij betrokken), noemt minstens 58 procent van het korps de algemene motivatie bij de werking van hun dienst slecht. Slechts 17 procent acht die motivatie positief. Meer dan de helft vindt dat zij te weinig verdienen en meer dan driekwart gelooft niet dat de Gentse politie hen goede carrièremogelijkheden biedt. Deze, volgens sommigen, voorspelbare kritiek wordt echter veel geloofwaardiger als ook de specifieke noden binnen het korps worden opgesomd. Er bestaat een grote behoefte aan betere behuizing, meubilair, kantoorgerief, informatizering, telefoons, radioverbindingen, voertuigen, werkkledij en technische hulpmiddelen zoals snelheids- en alkoholmeters. Kortom, de politiemensen hebben de indruk dat zij bij gebrek aan materieel hun werk niet naar behoren kunnen doen. De politiebegroting zal dus zeker herbekeken moeten worden.

DETAILOPNAMEN.

Bijgaand gezondheidsdiagram van het Gentse politiekorps geeft een doorsnee-ziektebeeld. Wie echter telkens weer dezelfde criteria in de gezondheidsdiagrammen van de verschillende afdelingen afzonderlijk bekijkt, moet vaststellen dat hun diagnose nog verontrustender is.

In het gezondheidsdiagram van de interventiepolitie kunnen alleen de relaties met de bevolking op een, zij het zeer beperkte positieve waardering rekenen. Alle andere cijfers duiken beneden de nul-lijn. Deze resultaten brengen de bevestiging van de evaluatie van de Gentse interventiepatrouilles die Tom Van den Broeck (VUB) in november 1994 opmaakte in het kader van de veiligheidskontrakten.

Het gezondheidsdiagram van de Gentse wijkpolitie ziet er iets beter uit. Hoewel. Slechts 7 van de 28 criteria monden uit in een positieve score. En dan nog zijn dit de dienst- en vakantieregeling en (in dalende orde) de relaties met de bevolking, met het parket, met de gerechtelijke politie bij het parket en met het bestuur. Minst positief wordt de werklast van de politietaken ervaren.

In het gezondheidsdiagram van de stedelijke opsporingspolitie wordt even veel positief als negatief gescoord. De negatieve beoordelingen betreffen (in dalende orde) de personeelsbezetting, de uitrusting, de bijscholing en de leidinggeving. De relaties met de bevolking en andere politiediensten worden er positief genoemd, die met het parket in Gent zelfs uitmuntend.

Uiteindelijk blijkt alleen het gezondheidsdiagram van het hoofdbureau en de korpsadministratie slechts op zes punten negatief. Aangezien het telkens om de antwoorden van de betrokkenen zelf gaat, is dit niet verrassend. Al wordt ook op het hoofdbureau en in de korpsadministratie de stijl van leidinggeven, de doorstroming van informatie en de korpsgeest binnen deze diensten als negatief beleefd. Het rot zit duidelijk in de kop.