Carlos Fuentes gelooft in een natuurlijke politieke dynamiek.
© The Economist
De Mexicaanse auteur, journalist en essayist Carlos Fuentes geeft zijn mening over de politieke toestand in Zuid-Amerika en het machtsevenwicht tussen China en de VS.
Latijns-Amerika neigt opnieuw meer naar politiek links. Dat zou voortvloeien uit de frustratie over opgelegde economische en politieke systemen.
CARLOS FUENTES: Die tendens verontrust me niet, zolang ze binnen het democratische kader blijft. Hetzelfde geldt trouwens voor de rechterzijde in Latijns-Amerika. We bevinden ons op een gevaarlijk punt. We moeten terug naar de democratische waarden, en het vertrouwen in de democratie moet worden herwonnen. Daarvoor zijn zowel links als rechts verantwoordelijk.
Welke invloed zal China’s economische macht de komende vier jaar op het wereldgebeuren hebben?
FUENTES: Daarover vallen twee dingen te zeggen. Ik vind het amusant te zien dat Cuba wordt bestempeld en bestraft als een totalitair regime, terwijl China, evengoed een totalitaire staat, de lieveling van de Verenigde Staten is. China heeft echter zo veel macht dat je er economisch niet omheen kan, en iedereen er wel handel mee moet drijven.
Iets anders is het feit dat in China en India volgend jaar ongeveer vier miljoen jongeren afstuderen in wetenschap en technologie. Latijns-Amerika daarentegen, levert slechts één procent gediplomeerden in die takken. Dat creëert een enorme ongelijkheid, en het is tegelijk een ongelooflijke uitdaging. Voor het eerst sinds het Romeinse rijk krijgen we te maken met een zeer machtig land, dat geen zichtbare vijand heeft. Op een dag zal China de unilaterale macht van de Verenigde Staten breken, wat een groot probleem kan vormen voor het evenwicht in wereld van de 21e eeuw.
Hoe moeten de Verenigde Staten daarmee omgaan?
FUENTES: Je kunt totalitarisme het best breken door het principe van vrije handel: vrij, niet alleen in zaken, maar ook in mensen, in ideeën. In Cuba zal van binnenuit een aanzet worden gegeven tot verandering, nu Fidel Castro zijn praktijken niet langer kan vergoelijken via het Amerikaanse imperialisme. China staat hetzelfde te wachten. Zijn economische groei zal uiteindelijk leiden tot een democratische groei en de vraag naar mensenrechten en vrije meningsuiting door het Chinese volk.
Anderen een democratie opleggen, gaat niet. Iedere natie heeft haar eigen cultuur, haar eigen ritme, haar eigen antecedenten, haar eigen wegen om democratie te bereiken. Die kun je niet van buitenaf opdringen.
Copyright The Economist
