De ouders helpen om hun kinderen te beschermen, hm. Kunnen die ouders hun nakomelingschap dan niet gewoon verbieden om naar voze programma’s te kijken ? Of gewoon geen televisie in huis halen als het dan toch zo’n duivels instrument is ?

Ouders die hun kinderen voor het verderf moeten vrijwaren : het is inderdaad de nieuwste, in de Verenigde Staten door neoconservatieve moraalzeloten uitgevonden methode om de censuur, de culturele controle en de ideologische stroomlijning in een nieuw, technologisch kleedje te verpakken. Niet de wet of de staat censureren voortaan (sinds het neoliberalisme mag dat niet meer), de ouders moeten het zelf doen. Na het thuisbankieren en de teleshopping, de zelfcensuur.

Och, niet dat het aan vunzigheid ontbreekt in de sectoren seks & geweld, maar dat is het probleem ook niet. De communicatiewetenschap kleeft al tijden de overtuiging aan dat de media geen afkeurenswaardig gedrag veroorzaken, maar er hooguit een vorm aan geven. De kleine Sven die kleine Cindy onheus wil behandelen, zal dat dus in alle geval ook doen, televisie of niet. Kinderen hebben niet op de televisie gewacht om zich als schietende Arendsogen en struikrovende Robin Hoods te misdragen. Ten tijde van ?De knopenoorlog” (geweld én seks !) bestond er geen televisie en ook De Witte en zijn vriendjes hadden bij Ernest Claes absoluut geen treurbuis nodig om de Guldensporenslag te imiteren (geweld) en de kleren van in de Nete zwemmende kinderen te verstoppen (seks). Ook mogen Tom & Jerry in deze censuurijver niet over het hoofd worden gezien, want zo vaak als die elkaar in ravijnen duwen, opblazen, met voorhamers bewerken, door wilde dieren laten oppeuzelen, onder rotsblokken verpletteren, het heeft geen naam.

Schildwacht

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content