Clinton of Trump? Met het eerste televisiedebat tussen de kandidaten gaat de race om het Witte Huis naar de laatste rechte lijn.
Er staan in deze campagne in de VS twee kandidaten tegenover elkaar die niet echt breed worden gedragen. Donald Trump is de kampioen van wat The Economist ‘post-truth politics’ noemt: hij doet met veel aplomb sterke uitspraken, die volstrekt onwaar zijn. Hij heeft een eigen achterban, maar de top van de Republikeinse partij houdt zich ver van haar kandidaat. Hillary Clinton had tijdens de Democratische voorverkiezingen onverwacht veel moeite met de onbekende Bernie Sanders. Ze is niet echt geliefd en dat komt ook omdat ze wordt gezien als de kandidate van Wall Street en van de grote banken – wat ze ook is.
Clinton schoot begin vorige week nog een bok van formaat, toen ze zich tijdens een bijeenkomst met grote geldschieters in Manhattan laatdunkend uitliet over de aanhang van Trump, die volgens haar voor de helft bestaat uit betreurenswaardige racisten, seksisten, homofobe en islamofobe mensen. Ze maakte zo dezelfde fout als de Republikeinse kandidaat Mitt Romney, die tijdens een fundraising in 2012 zei dat hij met 47 procent van de kiezers geen rekening hoefde te houden omdat die allemaal van de overheid leven. Het is een basisregel in de politiek dat je je tegenstander aanpakt, maar niet zijn kiezers.
Het Opperste Gerechtshof zette in 2010 de sluizen van het grote geld open met zijn uitspraak dat het sponsoren van verkiezingscampagnes een deel is van de vrije meningsuiting. De krant The New York Times schreef na de faux pas van Clinton dat kandidaten zich, met de woorden van F. Scott Fitzgerald, te vaak koesteren ‘in de troostrijke nabijheid van miljonairs’. Ze doen zo veel moeite om een kleine club van superrijken naar de ogen te kijken dat ze soms vergeten dat er mensen zijn met andere belangen.
Hillary verontschuldigde zich nog, maar het Trump-kamp repliceerde meteen dat Clinton ‘hardwerkende mensen demoniseert’. Dat is een beeld dat ze kan missen als kiespijn. Ze kan niet zonder de aanhangers van Sanders, die zich op een aantal punten net zo verloren voelen in de wereld vandaag als die van Trump. Die mensen kiezen wellicht niet voor Trump. Maar ze moeten wel voldoende gemotiveerd blijven om op 8 november te gaan stemmen. Op een moment dat Clinton haar voorsprong in de peilingen ziet slinken en er twijfel is gerezen over haar fysieke paraatheid komt dat slecht uit. Ze moet in het eerste tv-debat tussen de kandidaten op maandag 26 september vol aan de bak.
Hubert van Humbeeck
Het is een basisregel in de politiek dat je je tegenstander aanpakt, maar niet zijn kiezers.
