Net nu culturele en religieuze tegenstellingen op de spits worden gedreven, neemt Ico Maly afscheid van Kif Kif. ‘Ik zie hoopgevende signalen. En we staan niet langer alleen.’
Op 1 maart verruilt Ico Maly de interculturele organisatie Kif Kif voor de universiteit van Tilburg, waar hij als onderzoeker en docent aan de slag gaat. ‘Het is tijd voor de nieuwe generatie om de strijd verder te zetten’, zegt Maly, die tien jaar voor Kif Kif werkte, waarvan vijf jaar als coördinator.
Is het niet wat wrang dat u vertrekt op een moment dat het onbegrip tussen allochtonen en autochtonen groter lijkt dan ooit?
ICO MALY: Ik geef toe dat de toestand er niet goed uitziet: jonge allochtonen gaan in Syrië vechten, er zijn verschillende aanslagen gepleegd, en er is een consensus gegroeid dat de islam een probleem vormt. Maar daarnaast zie ik ook hoopgevende signalen, zoals de beweging Hart boven Hard of het pleidooi van Lieven Boeve, de topman van het katholiek onderwijs, om het hoofddoekenverbod af te schaffen. Steeds meer mensen vinden dat acties zoals het protest van de anti-islambeweging Pegida of de bezetting van moskeeën te ver gaan.
Is de bewustwording waarover u het hebt, niet een uitgesproken links fenomeen?
MALY: Ja, maar dat maakt het niet
minder belangrijk. Bij Kif Kif heb ik lang het gevoel gehad dat we er alleen voor stonden, dat we geen bondgenoten hadden. Jarenlang deden ook linkse partijen mee aan het opbod om een steeds strenger beleid te voeren. Dat is nu eindelijk aan het veranderen. Groen en de PVDA nemen het nu écht op voor de multiculturele samenleving, en ook bij de SP.A neemt iemand als Yasmine Kherbache een heel andere positie in dan destijds Patrick Janssens.
Ook de allochtone gemeenschappen stelden zich vroeger niet altijd even constructief op.
MALY: De onvrede en het gevoel van afwijzing zit diep. Volgens mij was de periode 2009-2010 op dat vlak een absoluut dieptepunt. Jonge allochtonen hadden het gevoel dat ze niets aan de situatie konden veranderen, en dus probeerden ze het ook niet meer. Ze plooiden zich op zichzelf terug: ze zochten een goede job of trokken naar het buitenland om daar carrière te maken. Ook die politieke apathie is aan het verdwijnen. Veel jonge mensen met een migratieafkomst hebben weer het gevoel dat ze wel degelijk iets kunnen veranderen. Al beseffen ze maar al te goed dat dat niet makkelijk is.
Twee jaar geleden kreeg u zware tegenkanting toen u N-VA. Analyse van een politieke ideologie publiceerde. Men verdacht u van partijdigheid.
MALY: Dat boek was mijn doctoraalscriptie en het is een degelijk wetenschappelijk werk. Tot nu toe is er ook nog geen inhoudelijke kritiek op gekomen. Maar als je over een actueel politiek fenomeen schrijft, heeft dat onvermijdelijk politieke effecten. Daarom werd ik politiek aangevallen.
Sommigen zagen uw boek net als een politieke aanval.
MALY: Nochtans heb ik er alles aan gedaan om dat te vermijden. Zo heb ik het heel bewust pas na de gemeenteraadsverkiezingen laten publiceren. Wat sommigen daarvan ook mogen denken.
Ann Peuteman
‘Linkse partijen doen niet langer mee aan het opbod voor een steeds strenger beleid.’
