Een kunstproject in de Dansaertstraat.
De nieuwe beeldmedia en hun mogelijkheden tot interactieve communicatie hebben ook de kunst niet onberoerd gelaten. Voldragen kunstwerken op basis van gesofistikeerde computertechnologie bestaan. Jeffrey Shaw en Jean-Louis Boissier behoren tot de pioniers. Meer in het algemeen zetten wereldwijd gekoppelde informatienetwerken kunstenaars ertoe aan interactie ook te gebruiken in het koppelen van de beeldende mogelijkheden van verschillende media video, film, doek, sculptuur, installatie. Op die manier onstaan werken waarin de relaties tussen het roerloze en het bewegende beeld, tussen beeld en geluid, tussen kunstwerk, kunstenaar, context en beschouwer, een nieuw dynamisch veld creëren. Garry Hill, Cheryl Donegan, Rainer Oldendorf en Diana Thater, om er enkele te noemen, boren die rijke aders aan. Het veld lijkt onuitputtelijk.
Maar de digitalisering die iedereen en alles ter wereld aan versneld tempo in staat stelt om met iedereen en alles te communiceren, werpt je tegelijk op jezelf terug, voor je eigen flikkerende beeldscherm. De virtuele communicatie bloeit, de reële raakt wat kort van stof. Dezelfde alerte kunstenaars die multimedia gebruiken, ontwikkelen vaak niet alleen nieuwe vormen van beeldcommunicatie maar raken ook geboeid door het braak liggende terrein van de menselijke interactie.
Dominique Gonzalez-Foerster, Douglas Gordon, Pierre Huyghe en Renée Kool kiezen vanuit een beweeglijke visie op kunst vaak voor de video- of filmtaal. In enkele appartementen van de Brusselse Dansaertstraat transplanteerden zij hun concepten van het vlietende en het virtuele nu rechtstreeks op de concrete leefwereld van de bewoners. Gonzalez-Foerster nam beelden van bepaalde interieurs en installeerde ze in de woonkamers van andere bewoners uit de straat, zonder hun herkomst te verraden. Renée Kool zocht de persoonlijke kennismaking met één straatbewoner, een Nederlandse emigrante, en maakte speciaal voor haar een videobeeld met een poëtisch-landschappelijke metafoor van de migratie. Philippe Huyghe stuurt iemand uit de straat naar Caïro ?het Brussel van het Midden Oosten” om er straat- en andere geluiden op te nemen ; de tape wordt in het festival ?Spoken Word” in de Beursschouwburg afgespeeld. En Douglas Gordon kleefde glazen vast aan gemene muren, waardoor de bewoners van het ene appartement kunnen horen wat er in het andere gebeurt. Ondanks de lichte perversiteit van zijn ingreep, hoopt hij op een sociale kettingreactie. ?Entre-Deux”, enkel op afspraak te bezoeken, tot 3. 3, via Mot & van den Boogaard, Dansaertstraat 46, Brussel. (Tel. 02/514.10.10.)
Jan Braet
Douglas Gordon : sociale kettingreactie.
