Jef Van Baelen
Jef Van Baelen Journalist voor Knack

Volgens VLD-senator Patrik Vankrunkelsven zal het conflict over de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde nog lang aanslepen. En is het Vlaams kartel CD&V/N-VA daar de klos van.

Vorig weekend betoogden duizend Franstaligen in de Brusselse faciliteitengemeente Linkebeek tegen de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. De tegenbetogingen, georganiseerd door de N-VA en Vlaams Belang, wisten een vierhonderdtal mensen op de been te brengen. Indrukwekkende aantallen zijn dat niet. Nochtans is ‘probleem 177’ (dixit SP.A-voorzitter Steve Stevaert) allerminst van de baan. ‘Het was een ongelooflijk dwaze beslissing om de kwestie Brussel-Halle-Vilvoorde uit het communautaire Forum te halen’, zegt VLD-senator Patrik Vankrunkelsven. De oud-voorzitter van de Volksunie en jarenlang covoorzitter van Costa, de Commissie Staatshervorming, kent het klappen van de communautaire zweep. En hij ziet voorlopig geen oplossing aan de einder voor Brussel-Halle-Vilvoorde.

Hoe lang gaat de ‘onverwijlde’ splitsing nog op zich laten wachten?

PATRIK VANKRUNKELSVEN: Als je op voorhand zegt dat je een grote inspanning eist van de Franstaligen maar dat er tegelijk nooit sprake kan zijn van enige tegenprestatie aan Vlaamse kant, dan zit je natuurlijk in een onmogelijke onderhandelingspositie. Bij CD&V/N-VA heeft men het zo gewild, blijkbaar. Zij hebben Brussel-Halle-Vilvoorde uit het communautaire Forum gelift, waardoor iedere Vlaamse opoffering enorm uitvergroot wordt en dus de facto niet te verkroppen is voor CD&V/N-VA. Tegelijkertijd wordt de splitsing geïsoleerd als een puur Vlaams probleem, terwijl natuurlijk enkel een overleg waar de Franstaligen ook in geïnteresseerd zijn, kans op slagen heeft. Men heeft zichzelf in een impasse gemanoeu- vreerd. En waarom? Ik heb het gevoel dat dit probleem lang zal aanslepen en dat dat sommige mensen die hoog op de barricaden staan, niet slecht uitkomt.

En dat men Brussel-Halle-Vilvoorde gebruikt als bananenschil om de federale regering onderuit te laten gaan?

VANKRUNKELSVEN: Met zo’n onderhandelingspositie is het toch maar normaal dat men geheime agenda’s begint te zoeken? Ik heb de indruk dat er binnen CD&V verschillende fracties aan het werk zijn. Vlaams minister-president Yves Leterme wil mijns inziens vooral zijn eigen werk in alle rust en stabiliteit kunnen voortzetten en lijkt niet meteen gelukkig dat sommigen van zijn collega’s zo in de federale regering willen binnenbreken. Brussel-Halle-Vilvoorde dreigt voor CD&V een interne splijtzwam te worden. En ook dat is een van de redenen waarom dit dossier zo aansleept.

Wie een kartel aangaat met N-VA is natuurlijk verplicht communautair af en toe de tanden te laten zien.

VANKRUNKELSVEN: Het is nochtans duidelijk de N-VA zelf die momenteel met de hete aardappel zit. ‘Onverwijld’ in het regeerakkoord zetten, was hun idee. Ondertussen is het al maart, en moet de N-VA de ene na de andere ingewikkelde verklaring verzinnen waarom ze toch nog akkoord kunnen gaan met verder uitstel. Ik merk ook dat de wind aan het draaien is bij de media, die aanvankelijk toch als één man achter de spoedige splitsing stonden. De laatste tijd lees ik echter vooral meewarige commentaren en kritische kanttekeningen. De grootste pleitbezorgers van de splitsing dreigen zware littekens op te lopen.

En zij die wat meer aan de oppervlakte zijn gebleven, zoals uw eigen VLD, worden uiteindelijk de winnaars van deze situatie?

VANKRUNKELSVEN: Daar lijkt het toch op. Kijk, de VLD heeft een duidelijk standpunt: ook wij willen zo vlug mogelijk een duidelijke oplossing, maar het is niet aan ons om die direct uit onze hoed te toveren. Het zijn tenslotte CD&V en N-VA die de grote trom geroerd hebben in dit dossier, en het zijn Johan Vande Lanotte (SP.A) en Didier Reynders (MR) die de opdracht gekregen hebben met een biechtstoelprocedure uit de impasse te raken. Aan al die betrokkenen zeg ik: los het nu inderdaad maar op.

Aan Franstalige kant hoor je meer en meer stemmen opgaan om het Brussels Gewest uit te breiden.

VANKRUNKELSVEN: ( fel) Dan hoort men aan Franstalige kant ook te weten dat dit voor de Vlamingen zó onbespreekbaar is dat ik het er zelfs niet over wil hebben. Een ander voorstel dat in de wandelgangen circuleert, is een oplossing in de trant van het Egmontpact. Men zou voor de huidige inwoners een uitdovend inschrijvingsrecht op naam kunnen construeren. Franstaligen die momenteel in Brussel-Halle-Vilvoorde wonen, zouden zo nog kunnen stemmen op Franstalige lijsten, maar voor nieuwkomers zou dat niet meer mogelijk zijn. Dat voorstel krijgt de verwachte kritiek van veel Vlaamsgezinden, maar persoonlijk vind ik het verdedigbaar. Gewoon al omdat dan voorgoed het tijdelijke karakter van de faciliteiten zou zijn vastgelegd. n

Jef Van Baelen

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content