Piet Piryns
Piet Piryns Piet Piryns is redacteur bij Knack.

Is de opgang van de republikeinse presidentskandidaat Pat Buchanan nog te stuiten ? De Amerikaanse pers loert op hem. Jimmy Carter kostte het destijds bijna de overwinning toen hij in een geruchtmakend Playboy-interview bekende dat hij wel eens overspel in zijn hart had gepleegd door begerig naar vrouwen te kijken. Maar gelukkig voegde hij eraan toe dat hij niet voor de verleiding was bezweken omdat hij wist dat hij God geen verdriet mocht doen. Toen de pers ontdekt had dat Bill Clinton wel eens vreemd was gegaan, kon alleen Hillary hem nog redden door haar ontrouwe echtgenoot voor het oog van de camera’s in haar armen te sluiten. Van democraten wordt dat soort schurkerijen nog net getolereerd, maar je kunt er vergif op innemen dat The Washington Post straks een team van zevenentwintig journalisten op pad stuurt om na te gaan of Buchanan in zijn kinderjaren wel altijd met zijn handen boven de lakens heeft geslapen.

Zoveel is zeker : een zondig mens als François Mitterrand zou het in God’s own country nooit tot president hebben gebracht. In haar vorige week verschenen boek ?En toutes libertés” bevestigt de weduwe van de voormalige Franse president, Danielle Mitterrand, dat ze altijd op de hoogte is geweest van de amoureuze escapades van haar man. En zij niet alleen. Tientallen journalisten wisten van het bestaan van Mitterrands buitenechtelijke dochter Mazarine, maar zagen geen enkele reden om daarover te berichten. En toen Paris-Match dan toch met het verhaal uitpakte, haalde de president zijn schouders op : ?Et alors ?”

De foto’s van de rouwende Mazarine en haar moeder Anne Pingeot, die door Danielle Mitterrand op de begrafenis waren uitgenodigd, gingen de wereld rond. Maar wie stonden er nog allemaal bij de groeve ? In de Franse pers werd vorige week voor het eerst ook gewag gemaakt van een buitenechtelijke zoon. Het waren piepkleine berichtjes, die nauwelijks commotie veroorzaakten en bij de Fransen hoogstens de bewondering voor de niet aflatende potentie van de overleden staatsman zullen hebben aangewakkerd.

François Mitterrand zal zich niet eens in zijn graf hebben omgedraaid. Het zal hem alleen hebben gestijfd in zijn overtuiging dat de Angelsaksische cultuur inferieur is aan de Franse. En als Pat Buchanan straks met een schandknaap wordt betrapt, roept Mitterrand vanuit de hel, waar hij inmiddels door Amerikaanse televisiedominees naartoe is gewenst, vrolijk : ?So what ?”

Piet Piryns

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content