Voor Magda Aelvoet verschilt de Europese politiek niet grondig van de nationale. Opnieuw is de christen-democratie de grote rem op elke vernieuwingsbeweging.
Na één zittingsperiode verlaat Magda Aelvoet door de grote poort het Europees parlement. Als fractieleidster bezorgde ze de groenen elf nieuwe zetels, goed voor een totaal van 38. Die winst kwam er ondanks het verlies van de Duitse ecologisten. “De Grünen waren verdeeld over de oorlog in Kosovo en betaalden er de prijs voor. Zelf heb ik Joschka Fisher schriftelijk gefeliciteerd voor zijn optreden. Hij slaagde erin om Rusland bij het overleg te betrekken, de VN opnieuw in te schakelen en het stabiliteitspact voor de Balkan goedgekeurd te krijgen.”
De lage opkomst van de kiezers verontrust Aelvoet in hoge mate. De legitimiteit van het parlement wordt aangetast, maar ook dreigt het nu voortdurend tot kortsluitingen tussen de regeringen en het parlement te komen. “Omdat zoveel kiezers thuisbleven, tekent zich in het parlement een andere meerderheid af, minder representatief dan in de raad van ministers. Het risico bestaat dat het tot een oorlog tussen de EVP en de regeringsleiders komt en dat de conservatieven al hun voorstellen zullen blokkeren. Ik ben zeer benieuwd hoe de liberalen die nu een sleutelfunctie krijgen, zich zullen opstellen. Ik verwacht dat ze in sociaal-economische dossiers met de EVP zullen meestemmen. Als het over mensenrechten gaat, zullen ze waarschijnlijk met de progressieve vleugel van het parlement meedoen.”
De vorige jaren heeft Aelvoet zich mateloos geërgerd aan de alliantie tussen christen-democraten en socialisten. “Het was een heus monsterverbond. Ze maakten afspraken over de belangrijke posten in het parlement en over de belangrijke dossiers waar het parlement medebeslissingsrecht had. Op deze manier werd elk inhoudelijk debat verstikt en kon de burger nooit de inzet van vele stemmingen achterhalen. Of er sleet op dat monsterverbond zit? Ik hoop het en nogal wat uitspraken van socialisten wijzen erop dat ze verdeeld zijn over de te volgen strategie. Wat mij wel blijft verbazen, is dat Vlaanderen zich nauwelijks bewust is in wat voor een conservatief netwerk de CVP in het parlement opereert. Het zou onderhand voor iedereen duidelijk moeten zijn dat de Europese Volkspartij niets anders is dan dé conservatieve verzameling van het parlement. Dat is de simpele waarheid en het kabaal dat de CVP vorig jaar maakte over Forza Italia, was slechts oogverblinding.”
Aelvoet werd zopas in het Vlaamse parlement verkozen en tilde Agalev in het Leuvense naar de tweede plaats. Dat geeft haar het recht om te dromen. Bijvoorbeeld over een grondige vernieuwing van de nationale politiek. Voor haar is het glashelder dat die alleen mogelijk is zonder de CVP. “Die partij bezet de staat en koloniseert de samenleving. In alle geledingen van de administratie, het Rekenhof of het Arbitragehof is ze zo dominant aanwezig dat ze elke vernieuwing afremt. Alleen als de CVP aan de kant blijft, kun je ernstig werk maken van de Vlaamse ontvoogding.”
Paul Goossens
