Het zal misschien verbazen, maar het gebrabbel en gekrijs van baby’s bevat al muzikale elementen. Volgens een studie in Scientific Reports groeit de complexiteit van melodieuze patronen in de eerste zes levensmaanden sterk. Ze zal de basis vormen voor de latere taalontwikkeling.

Wetenschappers hebben gekeken naar een concept dat ‘prosodie’ heet, ruw te vertalen als ‘spraakmelodie’. Het behelst facetten als ritme, intonatie en klemtoon van wat er geuit wordt. Zo zouden baby’s op basis van spraakmelodie al snel verschillen tussen talen herkennen.

Opvallend was dat de groeiende complexiteit zowel aan de orde is voor ‘echte’ communicatie, zoals gekrijs om aan je moeder te laten weten dat je honger hebt, als voor wat als ‘rustig gebrabbel’ wordt omschreven. Zelfs na één levensmaand was er al duidelijk evolutie.

Op een ander niveau menen wetenschappers dat de basis voor muzikale mogelijkheden zo’n 50 miljoen jaar geleden zou zijn gelegd, toen de eerste apen van boom tot boom begonnen te zwieren. Volgens New Scientist bestaat er een significant verband tussen het zwiergedrag van apen en het muzikale gehalte van hun geluiden. Muzikale klanken zouden een goede motorische controle illustreren. Dat kan nuttig zijn om de vaardigheden van een aap in bomen te evalueren.