Japan werkt aan een nieuwe generatie ‘mensrobots’, die onze relatie met machines voorgoed zou kunnen veranderen.

© Newsweek/ T.V.

Onderzoeker Norihiro Hagita zette onlangs een driejarig meisje en haar moeder twee uur lang samen met een robot in een kamer. Aanvankelijk speelden en babbelden de robot en de kleuter vrolijk met elkaar. Als de robot om een knuffel vroeg, gaf het meisje die met plezier. Na verloop van tijd hadden ze niets meer om samen te doen, uit verveling vlijde het meisje zich op de vloer neer voor een dutje. De robot wachtte tot hij zeker was dat ze echt geen zin meer had, om dan een conversatie te beginnen met de moeder. De kleuter zette zich weer recht en reageerde verstoord: de robot had haar jaloers gemaakt.

Overal ter wereld proberen ingenieurs robots zo specifiek mogelijke taken te laten uitvoeren, alleen in Japan zijn ze obsessief bezig met hen menselijker te maken. De afgelopen twintig jaar voerden ingenieurs het land recht naar de top van de industriële robotmarkt, nu zijn ze op zoek naar een nieuwe generatie robots die moeten dienen als speelkameraadjes, huisdieren en sociaal assistenten. De uitdaging is robots maken die echt kunnen communiceren met mensen. De sleutel daartoe ligt bij het oplossen van de vele technische problemen die het leven met robots nog in de weg staan. Zoals verstaanbare spraak en gebaren, oogcontact en respect voor de persoonlijke ruimte van een mens. De robots ‘sociale intelligentie’ aanleren, noemen ze dat in Japan.

De eerste producten van die nieuwe generatie stellen zichzelf momenteel zingend en dansend aan het verblufte publiek voor op de wereldtentoonstelling in Aichi. Maar de ingenieurs denken al verder. Een belangrijke volgende stap is de ‘mensrobot’ tastzin geven. Het lastigste van alles wordt wellicht de dagdagelijkse conversatie. Gesproken taal onderscheiden van achtergrondgeluiden blijkt een formidabel probleem. Daarom willen de wetenschappers de robots de vele ondersteunende gebaren en signalen in onze communicatie laten ‘begrijpen’. Ze werkten een programma uit om robots te laten vaststellen dat een lachende mens wellicht blij is, terwijl een fronsende dat waarschijnlijk niet is.

De Japanse overheid steunt vooral projecten met sociale toepassingen, zoals verpleging en kinderverzorging. Dat kan de ontwikkeling van mensrobots een belangrijke duw in de rug geven. Want als robots sociaal werk doen, moeten ze er nog meer uitzien en zich gedragen als mensen dan ze nu al doen.

T.V.