Sinds u nogal discreet achter de schermen verdween, gebeurt het in principe niet meer dat u de politieke actualiteit van context en duiding voorziet. Maar als de nood het hoogst is, staat u vanzelfsprekend paraat. Zo had de redactie van Terzake u vorige week toch bereid gevonden om uw inzichten over de zogenaamde panda-rel met ons te delen. Iedereen met een restje respect voor de democratie was met stomheid geslagen toen het hoofd van Bart De Wever, midden in een luchtige televisieshow, ineens uit een carnavalspak tevoorschijn kwam gefloept – als ambieerde de N-VA-voorzitter een baantje bij Studio 100. Volslagen ongehoord, klonk het overal. Maar wat vond ù daarvan? Dat was de vraag.
Toen u in beeld verscheen, verraadde dat typische monkellachje meteen dat u de bevolking in dezen kon geruststellen. U had er niet van wakker gelegen. Op de VRT had het zo kort voor de verkiezingen niet gekund, vanwege de sperperiode. Maar als de commerciële broeders bij Vier het evenwicht bewaarden en elke partij op tijd en stond ‘haar pleziertje’ gunden – ach, welnee, dan zag u het probleem niet. ‘Ik wil niemand een zotte bui misgunnen’, monkelde u ten overvloede. ‘Ik voel zelf weinig aandrang, maar als we in dit land elkaar wat minder zouden afkatten over alles en nog wat, dan waren we allemaal misschien gelukkiger.’
Mij maakte u met die uitspraken een beetje ongelukkig, eerlijk gezegd. Ik begrijp niet dat een doorgewinterd journalist zo nonchalant en kritiekloos durft te oordelen over een gezagsdrager die zich als dier verkleedt. Ik begrijp niet dat u niet liever gewoon zwijgt dan in primetime zulke zotte praat te verkopen. Of wacht, eigenlijk begrijp ik het wel: u werkt immers bij de VRT-nieuwsdienst, waar de muur tussen ernst en luim jaren geleden werd gesloopt.
Ik wil u niet afkatten hoor, maar omdat u straks de verkiezingsprogramma’s coördineert, uit ik via deze weg graag mijn preventieve bezorgdheid. Ik heb al vaker de stelling verdedigd dat uw oud-collega Siegfried Bracke, voor hij zich bij de pandakoning aansloot, al dan niet met voorbedachten rade de nieuwsdienst heeft doen ontsporen, zeker de verkiezingsprogramma’s. Mede onder zijn invloed werd de vermeende kloof tussen burger en politiek dichtgegooid met allerlei zotte formatjes die de kijker vooral moesten behagen, en die eigenlijk slechts bij wijze van neveneffect een informatieve waarde hadden.
Ook u bent – Bracke zou zeggen: u is – altijd een brackiaan geweest. Fundamenteel vrolijk, opgeruimd en zalvend. Met de toon die u aanslaat, had u het ook bij Studio 100 ver kunnen schoppen. U praat een beetje gehurkt, vind ik, alsof u zelfs fysiek de moeite neemt om af te dalen tot het niveau van de modale kijker. Paradoxaal genoeg ging al dat gehurk ten koste van de diepgang: ik heb zelden een analyse van u gehoord die uw kijkers niet zelf hadden kunnen maken na een snelle blik in de krant.
U begrijpt dat ik vandaag mijn hart vasthoud. Het is te vaak gebeurd dat de nieuwsdienst zich moest herpakken omdat de verkiezingen te speels werden benaderd. Denk aan de aflevering van Bracke & Crabbé waarin Filip Dewinter werd gevraagd om een lekkere Marokkanenmop te vertellen. Ook Doe de stemtest werd ooit bijgestuurd omdat de leutigheid overheerste. Het is natuurlijk goed dat men uit zijn fouten wil leren, maar ik ken een trucje om te voorkomen dat u zich straks wéér moet herpakken. Dat trucje heet: op voorhand twee keer nadenken.
Begrijp mij niet verkeerd, mijnheer Pauwels, ik wil niemand zijn zotte bui misgunnen. Maar uw collega’s moeten wat scherper worden. Dat een schoenenverkoper, in casu Wouter Torfs, in Terzake brandhout mag komen maken van de fiscale plannen van de PS, is toch te gek voor woorden? Nodigt u een werkloze uit om brandhout te maken van de economische plannen van de N-VA? Collega Peter Casteels van Apache.be deed naar aanleiding daarvan onlangs een uitstekende suggestie: de VRT-nieuwsdienst moet een ombudsman aanstellen. Een ervaren en onafhankelijke waarnemer die de bevoegdheid krijgt om indien nodig de nieuwsdienst eens goed af te katten. Geloof me: daar worden we allemaal gelukkiger van.
Zou Walter Zinzen geen schnabbel kunnen gebruiken?
Met collegiale groet,
Joël De Ceulaer
Ook u bent altijd een brackiaan geweest. Fundamenteel vrolijk, opgeruimd en zalvend.
