Ik heb die hele kreeftenhistorie nog eens goed laten bezinken en ik moet tot de conclusie komen dat de bewuste feiten perfect aansluiten bij de kern van uw persoonlijkheid.

Die feiten zijn genoegzaam bekend: vorige week toonde u in Chez Piet op Vier wat de meest smaakbestendige manier is om een levende kreeft te bereiden: poten uitrukken, doormidden hakken en vervolgens op de grill gooien. De sociale media kookten over: u bent een barbaar, klonk het, een moordenaar, een dierenbeul. Zeer onverkwikkelijke verwijten, die velen onder ons tot wanhoop zouden drijven. Maar u bleef kalm. ‘Ik doe het al dertig jaar zo’, zei u in Reyers laat. ‘En ik zal het zo blijven doen.’

Dat was gesproken als een man van stavast, een man die tradities nog in ere houdt. Wat zouden die dierenvrienden misschien willen, zeg? Een weekendje wellness voor elke koe die naar het slachthuis moet? Stemrecht voor de mossel? Gratis wifi in de legbatterij?

Het is de tweede keer in korte tijd dat men het op u gemunt heeft. Onlangs kreeg u het aan de stok met de Diabetes Liga, omdat u te voortvarend was geweest over de impact van voeding op diabetes type 2. Net als Gaia vandaag wilde de Diabetes Liga toen per se overleg met u. Als het zo doorgaat met die bemoeienissen eindigt uw dossier bij de VN-Veiligheidsraad, en staat u straks te koken met een blauwhelm in de keuken.

Het goede nieuws is: u hebt die tegenwind aan uzelf te danken. U wordt gebasht omdat u zo belangrijk bent. U leerde uw volk koken en geldt terecht als het culinaire equivalent van Hendrik Conscience. Weinig BV’s kregen ooit meer navolging dan u. Sinds u het kookprogramma salonfähig maakte, kan men de tv niet meer aanzetten of er is iemand, al dan niet in competitieverband, eten aan het klaarmaken. Ik word soms badend in het zweet wakker omdat ik droom dat Dany Verstraeten het nieuws presenteert terwijl hij een ei aan het bakken is.

Die status van trendsetter hebt u bereikt dwars tegen de stroom in. Al sinds uw vader uit Congo werd weggejaagd, zoals u dat zelf altijd noemt, kampt u met een knoert van een minderwaardigheidscomplex, dat u hebt omgezet in daadkracht. Vandaag wordt u in alle lagen van de bevolking bewonderd: de gewone man koopt uw potten en pannen bij Blokker, de beter gesitueerde medemens komt in Zuid-Frankrijk proeven van uw wereldberoemde sterrenkeuken in Likoké. U hebt nooit compromissen gemaakt: het aanbod was duidelijk, de massa moest volgen.

Doordat u overal en in alle omstandigheden de West-Vlaamse streektaal gebruikt, hebt u de identiteitsbeleving van uw volk bovendien in hoge mate verrijkt en aangescherpt. U bent een stichtend voorbeeld voor ons allen, ook inzake orde, tucht en discipline. Toen uw gezondheid dat vereiste, hebt u uw levensstijl omgegooid: het wat opgeblazen Pietje van weleer staat vandaag weer zo scherp als een keukenmes.

En dan is er nog uw visie op mens en wereld, natuurlijk. Uw ideologie, zeg maar. Die is een perfecte vertolking van het buikgevoel dat velen vandaag koesteren. Ik citeer uit een interview met Humo van begin vorig jaar: ‘Je moet jezelf toch een zekere discipline opleggen als je ergens wil geraken? Ik blijf het hinderlijk vinden als mensen me onder de neus wrijven dat ik binnen ben. Daar heb ik verdomme héél hard voor gewerkt. Ik kan er niet tegen als mij op verwijtende toon gezegd wordt dat ik rijk ben. Alsof ik mij moet verontschuldigen omdat ik iets bereikt heb! Kijk, je kunt in je leven op een mislukking lopen. Maar doe daar dan toch iets aan! Sta weer op, klop het stof van je kleren, en ga weer recht vooruit. Iedereen heeft toch talent? Maar je moet het vinden, en het willen gebruiken. Ik kom toch ook uit een eenvoudig gezin, ik ben toch ook met een grote achterstand begonnen omdat mijn ouders uit Congo gesmeten waren?’

Ziedaar de kern van uw persoonlijkheid: een cocktail van historische verongelijktheid, ingehouden woede en gebrek aan empathie – met kreeft én medemens. Ooit zullen wij u rond verkiezingstijd aantreffen op van die levensgrote affiches. Met een glimlach die fundamentele vrolijkheid moet suggereren en in uw rechterhand zo’n pas uitgerukte kreeftenschaar die het V-teken maakt.

Met diervriendelijke groet

Joël De Ceulaer

Als het zo doorgaat, staat u straks te koken met een blauwhelm in de keuken.