Bart Cornand

De ene herkent zijn roeping al wat sneller dan de andere. Waar wij pas vorige week besloten om ons leven te wijden aan de vernietiging der oprukkende West-Vlaamse ‘h’ in het Gentse dialect – the world is turning to shit, kzweerhetu -, wist Joachim Caffonnette op de middelbare school al dat er een componist in hem schuilde. Hij stortte zich op de klassieke muziek, ging jazz studeren aan het conservatorium van Brussel, en kreeg de zegen van heren als Eric Legnini en Kris Defoort. Mede geïnspireerd door de Amerikaanse gitarist Kurt Rozenwinkel schoof hij het klassieke pianotrio aan de kant en ging hij voor ruimer ensemble schrijven. Het leverde hem drie jaar lang een residentie in de Brusselse Sounds-club op. Dezer dagen krijgt u de kans om hem in kwintet aan het werk te zien (let vooral op saxofonist Nicolas Kummert) in Mechelen en Sint-Joost-ten-Node. Een gast met visie. Met een ‘g’.

08/06 – 9/06

Joachim Caffonnette

Jazzzolder/Jazz Station

Mechelen/Brussel

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content