Lezer Noam Nir zou de uitspraken over Etienne Vermeersch, Lucas Catherine, Vincent Van Quickenborne (VLD), Jean-Marie Dedecker (VLD), artiesten, het ministerie van Onderwijs, 11.11.11 en Pax Christi Vlaanderen beter niet op één hoopje gooien, maar in de juiste context plaatsen. Als Vermeersch ‘om de haverklap’ de joodse gemeenschap uitmaakt voor Vlaams Blokkers, dan bedoelt Noam Nir wellicht die enkele malen dat de professor de joodse gemeenschap ervoor waarschuwt zich niet te laten verleiden door een wolf in schaapsvacht (Het artikel ‘Haat je mij’ in Knack 28 verwijst eveneens naar deze terechte bekommernis, maar dan geuit door een joodse jongere). De juiste context waarin mensen iets schrijven, is een belangrijk aspect van de ‘Actieve Geweldloosheid’ die Pax Christi Vlaanderen naleeft.

Lucas Catherine geeft pro-Palestijnse cursussen in heel Vlaanderen. Dat wil toch niet zeggen dat Catherine tegen de joodse gemeenschap is. Catherine heeft heel wat Vlamingen iets bijgeleerd over de Arabische cultuur en haar verbondenheid met de Vlaamse (‘Van Algebra tot pyjama’ een succesvolle en zeker niet antisemitische reistentoonstelling, in samenwerking met de vzw Jeugd & Vrede, onder redactie van Gunther Dauwen).

En dan de VLD-senatoren die zeggen dat ze zichzelf zouden opblazen als ze Palestijn zouden zijn. Dat is uiteraard een boutade om het onrecht te beschrijven dat de Palestijnen meemaken. De VLD-senatoren en vele andere politici zijn zich op verschillende missies gaan vergewissen van de situatie op het terrein. Een boutade is een overdrijving in een bepaalde context, in dit geval de context van machteloosheid.

Artiesten die de Israëlische premier Ariel Sharon met Adolf Hitler vergelijken, hebben in een democratie nog altijd het recht om geweld te verfilmen, te suggereren of te evoceren. Er is veel meer tv-geweld in onze samenleving, dat helemaal niet geduid wordt. Deze gewelddadige rommel hoort niet thuis in het discours van Noam Nir. De context klopt niet.

De brochure Palestina zou volgens Noam Nir vol staan met leugens. Het is nochtans de enige Vlaamse educatieve productie van hoogstaande kwaliteit, samengesteld naar aanleiding van een conferentie van de VVL (Vereniging Vlaamse Leraren) en de VLA (Vereniging Leraren Aardrijkskunde), die de toenmalige malaise aankondigde door het gebrek aan goede informatie over het Midden-Oosten. Palestina kwam op de markt met behulp van de federale staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking, de Vlaamse minister van Ontwikkelingssamenwerking en de Vlaamse minister-president. Ondanks de zware zionistische lobby.

11.11.11 wordt van antisemitisme beschuldigd – deze koepel van derdewereldorganisaties heeft wel andere zaken aan zijn hoofd dan zich daarmee bezig te houden. Daarbij wordt Pax Christi Vlaanderen steevast gebrandmerkt als de organisatie die de boycot tegen de joodse gemeenschap aanvoert. Als vredesorganisatie wil Pax Christi Vlaanderen en Europa echter sensibiliseren voor twee volkeren die schreeuwen om vrede: het Palestijnse én het Israëlische.

Gio De Weerd, Algemeen secretaris Pax Christi Vlaanderen.