De peperdure heropvoeding van een jonge veelpleger verhit de politieke gemoederen in Zwitserland.
Hoe is het zover kunnen komen? Hoe kon een jeugdige delinquent van amper achttien jaar uitgroeien tot de mediahype van het jaar? En dat terwijl het zo goed ging met de relschopper en messentrekker die maar niet wilde deugen.
Jarenlang was elke behandeling van de jongeman met schuilnaam Carlos afgeketst. Jeugdinrichtingen hadden het geval als een hete aardappel aan elkaar doorgeschoven. Maar in de speciale opvang die Carlos al anderhalf jaar kreeg, maakte hij vorderingen. Er was een thuissituatie voor hem gecreëerd, waarin hij woonde met een pseudomoeder, omringd werd door psychologen en zich kon concentreren op zijn training als thaiboxer, zijn grote ideaal. Goedkoop waren ze niet, de proeflessen van een meervoudig wereldkampioen. Ook was de kampioen niet geheel van onbesproken gedrag, maar de bokstherapie sloeg aan. Carlos vertrouwde zijn coach. Hij maakte dagelijks de sportschool schoon. Het ging goed, justitie was tevreden. Carlos’ terugkeer naar de maatschappij leek nabij.
Tot de Zwitserse televisie in augustus 2013 een documentaire uitzond over de speciale aanpak. Carlos werd gevolgd aan tafel, in de sportschool, liggend op bed met zijn welgevormde torso. Wat een succesverhaal moest worden over een effectieve vorm van resocialisatie, sloeg om in algemene verontwaardiging. 24.000 euro per maand om de hele dag privélessen in de sportschool te krijgen en gepamperd te worden in je eigen woning? ‘Killer! Sociale waanzin!‘ kopte het boulevardblad Blick.
De volkswoede was zo groot dat de directeur jeugdjustitie besloot Carlos spoorslags naar een gesloten inrichting te verplaatsen. Waar de jongen vervolgens zijn cel onder water zette en alles vernielde wat zijn krachtige biceps kon ontwrichten. Het protest van Carlos’ verdediging tegen de overplaatsing sorteerde effect. Half februari floot het Zwitserse hooggerechtshof de jeugdjustitie in Zürich terug en bepaalde dat Carlos ogenblikkelijk moest worden teruggeplaatst in de open thuissituatie.
Carlos zou zich sinds kort in Nederland bevinden, in afwachting van de voortzetting van zijn Zwitserse therapie. Werd de Nederlandse justitie ingelicht? Niet echt, gaven de autoriteiten bij hun persconferentie vorige week toe. Ze wisten het zelf nog maar net. Bij alle missers van de kantonale justitie in Zürich kon er nog wel eentje bij. De conservatieve Zwitserse Volkspartij (SVP) heeft intussen een parlementaire onderzoekscommissie voor de justitiële blunders geëist.
Renske Heddema
Wat een succesverhaal moest worden, sloeg om in algemene verontwaardiging.
