Mysterie van de dag: waarom worden snurkers niet zelf wakker van hun gesnurk?

© iStock

Deze zomer viert Knack.be de mysteries van het leven. Elke dag kruipen we in de huid van een verwonderd kind en verbazen we ons over al dan niet alledaagse mysteries. Vandaag: waarom worden snurkers niet zelf wakker van hun gesnurk?

Iedereen heeft het wellicht al eens meegemaakt. Terwijl jij de slaap maar niet kan vatten, blijft je snurkende partner heerlijk verder dromen en… snurken.

Daar zijn verschillende redenen voor. Wanneer jouw lieftallige, maar snurkende echtgenoot (of echtgenote) zich in een diepe slaap bevindt (wanneer het gesnurk doorgaans het luidst is), zal hij of zij niet wakker worden. Zelfs gebrul van meer dan 100 decibel – dat luider is dan een brandalarm – zal de snurker niet deren wanneer hij in een diepe slaap vertoeft.

Maar tijdens de zowat 80 procent van de tijd dat we ’s nachts niet in een diepe slaap zijn, zal het gesnurk de snurker wel degelijk tientallen keren per nacht wakker maken, maar dan slechts gedurende een paar seconden. Daarom kan hij zich die verstorende momenten in zijn slaap de volgende ochtend meestal niet meer herinneren.

Televisie

Een andere mogelijke reden waarom snurkers zichzelf niet bewust horen, is omdat ook aanzienlijke delen van het brein zich ’s nachts in een slaaptoestand bevinden. Tijdens de slaap blijft het brein wel signalen naar het hart sturen om te blijven kloppen en naar de longen om te blijven ademen, maar negeert het bepaalde zintuigelijke waarnemingen waarvan het denkt dat ze niet levensbedreigend zijn. Zo kan je bijvoorbeeld ook in slaap vallen terwijl de televisie nog aan staat. In het geval van een brandalarm zullen je hersenen je dan weer wel dwingen om wakker te worden.

Af en toe eens snurken, bijvoorbeeld na een glaasje te veel op, kan geen kwaad voor je slaapkwaliteit, maar chronisch snurken leidt tot vermoeidheid. Het kan ook een teken zijn van een onderliggend probleem zoals slaapapneu. Dat is een gevaarlijke vorm van snurken die veroorzaakt wordt door de afsluiting (obstructie) van de ademweg achteraan de mond. Daardoor stopt een persoon ’s nachts gedurende 10 tot 30 seconden met ademen. Sommigen stoppen zelfs tot 2 minuten lang met ademen tot de hersenen het signaal geven om wakker te worden. Mensen met slaapapneu kunnen tijdens de nacht wel honderden keren stoppen met ademen en daarvan wakker worden. De volgende ochtend herinneren ze zich daar doorgaans niets meer van. (TE)

Partner Content