Terwijl Donald Trump ook vandaag kandidaten voor de belangrijke ministerpost van Buitenlandse Zaken ontmoet, voeren zijn medewerkers strijd over welke kandidaat het moet worden.
Niet alleen The Washington Post vergelijkt wat aan de gang is met The Apprentice, de realityshow waarin Donald Trump jarenlang per aflevering iemand ontsloeg (‘You’re fired!‘) om uiteindelijk één winnaar over te houden.
Oorspronkelijk waren er voor zover de buitenwereld wist twee kandidaten voor de post van Buitenlandse Zaken: Rudy Giuliani en Mitt Romney. Giuliani, gewezen burgemeester van New York, is een langdurige vriend en medestander van Trump. Hij is echter tegelijk sinds hij burgemeester af is, en tot nu, adviseur geweest voor buitenlandse regeringen en bedrijven allerhande, doorgaans niet de meest appetijtelijke. Enkele senatoren, waarbij gewezen presidentskandidaat Rand Paul, die deel uitmaakt van de commissie Buitenlandse Zaken, hebben al laten weten dat Giuliani een lastige nominatie zou zijn. Volgens lekken apprecieert Trump niet dat Giuliani aan zelfpromotie doet en niet nalaat om te verklaren dat hij de baan wil.
Giuliani wordt de ultieme niet-ideoloog genoemd, iemand die sneller van mening verandert dan zijn schaduw, en die nog geen microfoon heeft ontmoet die hij niet toespreekt.
Romney, daarentegen, was gedurende de campagne een van de meer geïnspireerde Republikeinse critici van Trump. Hij noemde de uiteindelijke winnaar onder meer een “huichelaar” en een “oplichter”, naast iemand die “racisme laat doorsijpelen”. Hij trok Trumps verwezenlijkingen als zakenman in twijfel.
Die kritiek van Romney werd door Trump gecounterd met een eigen poging om de Republikeinse presidentskandidaat uit 2012 te vernederen. Trump zei onder meer dat Romney voor hem op de knieën zou zijn gegaan, als hij hem daar in 2012 om had gevraagd.
Een vernedering erbij?
Dat Romney, die door vicepresident Mike Pence was gepolst, en die tijdens een eerste ontmoeting met Trump heeft laten weten dat hij geïnteresseerd is in de baan op Buitenlandse Zaken, ook maar in overweging wordt genomen, is vele bruggen te ver voor vele medestanders van Trump.
I did tell him privately. And I’ll respect his decision. Point is the volume & intensity of grassroots resistance to Romney is breathtaking https://t.co/bknmfGZ13a
— Kellyanne Conway (@KellyannePolls) November 27, 2016
Maar dat zijn eigen campagneleider, Kellyanne Conway, de tegenstemmen aanvoert, en onvermoeibaar tv-zenders afdweilt om dat duidelijk te maken, is toch wel een ongebruikelijk gegeven. David Axelrod, die twee keer de campagne van Obama aanvoerde, maakte zijn stomme verbazing bekend in een serie tweets.
De veroordeling van Romney, van wie men zelfs niet weet of hij op Trump gestemd heeft (aldus Conway), is verspreid, en woorden als “verraad” en een “kaakslag” komen geregeld terug bij critici als Mike Huckabee of Newt Gingrich. Hun argument is onder meer dat Romney tijdens de campagne, in tegenstelling tot andere Trumpcritici, op de man Trump heeft gespeeld en niet op de bal.
Volgens sommige bronnen was Trump “furieus” over de vele tussenkomsten van Conway.
This is the alternative theory: @KellyannePolls was ASSIGNED the role of trashing @MittRomney. Otherwise, it’s an unbelievable breach. https://t.co/3ZajlAhurP
— David Axelrod (@davidaxelrod) November 27, 2016
Maar lang niet iedereen ziet het zo. De furie tegen Romney is zo verdacht dat sommigen er een maneuver in ontwaren van Trump om Romney een ultieme vernedering toe te brengen. Eerder deed hij dat met een andere criticus, senator Ted Cruz, die hij liet opdraven voor gesprekken over de post van minister van Justitie, om die dan koudweg aan zijn medestander Jeff Sessions toe te kennen. Sommige van de verontwaardigde Trumpgetrouwen preciseren nu dat hun verzet tegen Romney minder groot zou zijn als die zich publiekelijk zou verontschuldigen voor zijn gedrag tijdens de verkiezingscampagne, en voor zijn talloze negatieve omschrijvingen van Trump. Maar Romney weigert daar op in te gaan zolang de buit (het ministerschap) niet binnen is.
‘Cameraklare optie’
Een andere versie, die The New York Times bracht, is dat Trump vindt dat Romney eruitziet als een minister van Buitenlandse Zaken en dat hij geïntrigeerd is door de mogelijkheid van “een cameraklare optie om het land over de wereld te vertegenwoordigen”. Hij zou ook gefascineerd zijn door de verhouding tussen Obama en Hillary, die als gewezen vijanden toch medestanders werden.
Rand Paul liet weten dat tegen Romney pleit dat hij voor de oorlog in Irak was. Romney is ook altijd voor een harde aanpak van Rusland geweest, in tegenstelling tot Trump.
Planning the menu for the @mittromney dinner tomorrow? Perhaps Mitt should bring a taster! https://t.co/fS092qikYM
— David Axelrod (@davidaxelrod) November 29, 2016
De twee -Romney en Trump- zullen vandaag samen eten, en wel “vreemde vorm van vernedering”, aldus Axelrod bij CNN. Even later raadde hij Romney via Twitter aan een voorproever mee te brengen.
Just met with General Petraeus–was very impressed!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) November 28, 2016
In afwachting van een definitieve beslissing ontmoet Trump ook andere kandidaten, waarbij maandag David Petraeus. Nu wil het noodlot dat Rand Paul, van wie men zo langzamerhand vermoedt dat hij zelf de baan ambieert, tegen Petraeus gekant is, en wel om evidente reden: Petraeus, die baas van de CIA was onder Obama, en die van George W. Bush de leiding kreeg over de militaire operaties in Irak tijdens de zogenaamde ‘surge’, werd veroordeeld omdat hij geheime informatie heeft doorgespeeld aan zijn minnares, die een boek over hem schreef. Hij heeft dus eigenlijk gedaan wat Trump verweet aan Hillary Clinton: onzorgvuldige omgang met geheime informatie. In principe is Petraeus sinds zijn veroordeling de toegang tot geheime informatie ontzegd, maar een president is bij machte hem die toegang weer toe te kennen.
Er zijn nog kandidaten, en misschien wordt het iemand aan wie niemand heeft gedacht. Maar het is misschien wel de belangrijkste post in zijn kabinet, en of Trump kiest voor iemand die zijn ideeën deelt, dan wel iemand die anders tegen de wereld aankijkt, wordt interessant.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier