VS-president Barack Obama reageerde geroerd op de schietpartij in Connecticut. Meerdere keren moest hij zijn emoties verbijten. Obama wil dat er ‘betekenisvolle actie” komt om toekomstige bloedbaden te vermijden. Wat dat moet zijn, zei hij er niet bij.
Barack Obama’s vertaalde toespraak:
“Vanmiddag sprak ik met gouverneur Malloy en FBI-directeur Mueller. Ik heb gouverneur Malloy mijn medeleven aangeboden namens de natie en duidelijk gemaakt dat hij alle middelen zal krijgen die hij nodig heeft om het onderzoek te voeren naar deze gruwelijke misdaad, voor de slachtoffers te zorgen en hun families bij te staan.
We hebben de afgelopen jaren teveel van deze tragedies meegemaakt. En elke keer dat ik erover hoor, reageer ik niet als president, maar zoals eender wie zou doen: als ouder. Vandaag is dat nog meer zo. Ik weet dat er niet één ouder is in Amerika die niet hetzelfde overweldigende verdriet voelt als ik.
De meeste slachtoffers vandaag waren kinderen – mooie kleine kinderen in de leeftijdsgroep tussen vijf en tien jaar. Ze hadden hun hele leven voor zich – verjaardagen, diploma-uitreikingen, bruiloften, hun eigen kinderen. Onder hen die gevallen zijn, waren ook leraren – mannen en vrouwen die er hun leven aan gewijd hebben om onze kinderen te helpen hun dromen te vervullen.
Onze harten zijn gebroken vandaag – voor de ouders en grootouders, zussen en broers van deze kleine kinderen en voor de families van de volwassenen die we verloren hebben. Onze harten zijn ook gebroken voor de ouders van de overlevenden. Al zijn zij gezegend genoeg om hun kinderen vanavond thuis te hebben, ze weten ook dat de onschuld hun kinderen te vroeg ontnomen is. Er zijn geen woorden die hun pijn zal verzachten.
Ons land heeft dit te vaak meegemaakt. Of het nu een basisschool in Newtown is, een winkelcentrum in Oregon, een tempel in Wisconsin, een bioscoop in Aurora, een straathoek in Chicago – deze wijken zijn onze wijken en deze kinderen zijn onze kinderen. We zullen moeten samenkomen om betekenisvolle actie te ondernemen om meer tragedies als deze te voorkomen, ongeacht onze politieke overtuiging.
Deze avond zullen Michelle en ik doen zoals elke ouder in Amerika. We zullen onze kinderen een beetje harder knuffelen, hen vertellen dat we van ze houden, en we zullen elkaar eraan herinneren hoeveel we van elkaar houden. Maar er zijn gezinnen in Connecticut die dat vanavond niet kunnen doen. En zij hebben ons allemaal nodig op dit moment. In de moeilijk dagen die komen, moeten we voor die gemeenschap op ons best zijn als Amerikanen. Ik zal alles doen wat in mijn macht als president om te helpen.
Niets kan de leegte vullen van een verloren kind, maar ieder kan de hand reiken aan mensen in ons nodig hebben – om hen eraan te herinneren dat we er zijn voor hen, dat wij bidden voor hen, dat hun liefde voor diegenen die ze verloren hebben niet alleen voortleeft in hun eigen herinneringen, maar ook in de onze.
Moge God de herinnering aan de slachtoffers zegenen en, in de woorden van de Schrift, de gebrokenen van hart helen en hun wonden verbinden.” (TV)
