“In het kamp bestond familie niet. Mijn moeder en broer waren gewoon criminelen.” In het Noord-Koreaanse Kamp 14 veroordeelde de 14-jarige Shin Dong-Hyuk zijn gezin ter dood door hen te verraden.
Steeds meer getuigenissen over de Noord-Koreaanse politieke detentiekampen bereiken de Nationale Mensenrechtencommissie van Zuid-Korea. Vaak zijn vrijgelaten of gevluchte gevangenen te bang om te getuigen, maar toch hebben reeds 278 mensen de commissie bereikt. En zij hebben het steevast over schrijnende en onmenselijke omstandigheden, meldt CNN.
Opgegroeid in Kamp 14
Shin Dong-Hyuk werd geboren in het politieke detentiekamp ‘Kamp 14’, wat uitzonderlijk is. Hij is opgegroeid in een klimaat van repressie en politieke hersenspoeling. “Het concept van familie bestond niet in het kamp”, vertelt hij aan CNN. “Toen ik mijn moeder en broer hoorde praten over ontsnappen, heb ik hen aangegeven bij de bewakers.” Zij werden uiteindelijk geëxecuteerd. “Ze waren gewoon de zoveelste criminelen in het kamp”, besluit hij.
Door andere gevangenen te verraden, hoopten de gedetineerden meer voedsel te krijgen of minder vaak slachtoffer te worden van mishandelingen. “Als we al eten kregen, was het een honderd gram rotte mais per dag”, zegt Kim, die verder anoniem wenst te blijven, aan CNN.
Overvolle graven
Er lopen steeds vaker verhalen binnen over gevangenen die zich letterlijk dood moeten werken. Wanneer zij uiteindelijk sterven, worden ze begraven in een nabijgelegen heuvel. “De enige plek waar bloemen volop groeiden, door het grote aantal lichamen die eronder ligt te rotten”, vertelt Kim. Toen hij zijn overleden vriend wilde begraven, bleek het gat veel te klein te zijn. “Toen ik aan de bewaker vroeg hoe dat kwam, zei hij dat er te weinig plaats was. Ik groef wat verder en ik vond vier lagen opeengestapelde lichamen en beenderen”, getuigt hij verder.
“Het is vergelijkbaar met Auschwitz. De gevangenen worden gewoon anders om het leven gebracht. Hitler bracht de mensen naar de gaskamers, maar Kim Jong II zuigt ze leeg met dwangarbeid en ondervoeding”, maakt journalist en ex-gedetineerde Kang Chol-Hwan de vergelijking.
Decennia van opsluiting
Volgens mensenrechtenorganisatie Amnesty International bestaan de Noord-Koreaanse kampen sinds 1950. De Kim-dynastie gebruikt ze om politiek protest in de kiem te smoren. Kim Jong Un volgde zijn vader op eind 2011, maar zou niets aan de kampen veranderd hebben, integendeel. In januari werden er nog zo’n 200 mensen opgepakt. Sommigen zouden zijn geëxecuteerd, anderen opgesloten in de kampen. Momenteel zouden er meer dan 200.000 personen opgesloten zitten in zes verschillende kampen. (GM)
