De strijd tegen illegaal downloaden op het internet woedt heviger dan ooit. Maar heeft het sluiten van MegaUpload en co. zin? Of moeten er meer legale alternatieven komen?
Met een opbrengst van 136 miljoen euro sinds 2005, 180 miljoen leden en gemiddeld 50 miljoen bezoekers per dag was MegaUpload een grote speler in het veld van de filehosters. De raid op het bedrijf heeft er alvast voor gezorgd dat veel vergelijkbare websites spontaan de deuren sloten, of zelf piraterij moeilijker maakten. Filesonicj, bijvoorbeeld, liet daags nadien aan de surfers weten dat de mogelijkheid om te sharen uitgeschakeld was en de site voortaan ‘enkel gebruikt kan worden om bestanden die je zelf hebt opgeladen terug te vinden’.
De vraag is of de harde aanpak ook echt iets uithaalt. In het verleden is het altijd zo geweest dat wanneer er een site neergaat, het internetverkeer zich naar elders verplaatst. Bovendien gebeurt het gros van de downloads niet via filehosters als MegaUpload maar via peer-to-peernetwerken zoals The Pirate Bay, die niet werken met een centrale server maar de illegale bestanden verdelen over miljoenen computers wereldwijd en dus veel moeilijker lam te leggen zijn. BTJunkie ging deze week weliswaar nog uit eigen beweging van het net, maar voor wie de wegen op het ‘world wide web’ kent, zijn er nog meer dan genoeg alternatieven.
Wetsvoorstellen
De controversiële wetsvoorstellen SOPA en PIPA zouden, als ze goedgekeurd waren, Amerikaanse internetproviders en zoekmachines verplicht hebben om zelf actiever te worden, en websites met piraatbestanden spontaan te blokkeren of uit de zoekresultaten weg te filteren. Het waren onder meer die bepalingen die veel weerstand opriepen, omdat ze de openheid van het internet zouden aantasten.
Ook al zijn de twee wetsvoorstellen voorlopig in de koelkast gestopt, toch zijn ze een belangrijk symbool, zegt Patrick Van Eecke, professor communicatierecht aan de Universiteit van Antwerpen. ‘Ze waren een begin van toegangscontrole op het internet. Daarom is er ook zoveel ophef over: voor de tegenstanders is het een principekwestie, zij willen niet dat de deur naar meer regels opengaat. Maar ik denk dat de toon gezet is: de tijd is voorbij dat het world wide web ook de World Wide West was. Het internet van de toekomst zal minder vrij zijn dan dat van vandaag.’
Een legaal alternatief
De juridische aanpak zal echter altijd een hulpmiddel blijven voor de echte oplossing: een legaal alternatief. Jo Caudron van consultancybureau DearMedia deed onlangs samen met de hogeschool Ehsal onderzoek naar het mediagebruik van studenten, en daaruit bleek dat minstens 60 procent van de jongeren illegaal tv-content downloadt. ‘Niet omdat ze niet hoeven te betalen, zo blijkt uit onze bevraging,’ zegt hij, ‘maar omdat het de enige manier is om te kunnen kijken wanneer zij willen. Ik ben ervan overtuigd dat illegale downloads zullen opdrogen zodra de alternatieven uitgebreid worden en gemakkelijk toegankelijk zijn.’ (SW)
