Drie nieuwe internationale thrillerdebutanten op komst

Terwijl het in letterenland vakantie is, steken de thrilleruitgevers een tandje bij. Fred Braeckman over drie opvallende debutanten in augustus.

Niet minder dan drie debuten in het thrilleraanbod van augustus. Twee komen uit Groot-Brittannië, een derde uit Noorwegen. Met een flik als corrupte etterbak, een moordjournalist die het beter doet dan de smerissen en een moord in een Oxford-college.

‘Niets verdwijnt’, de debuutroman van Elanor Dymott, is zowel het verhaal van een perfecte liefde als een originele whodunit. Meteen ook een doordringende analyse van wat het verlies van een geliefde kan betekenen. Verteller Alex Peterson heeft met zijn vrouw Rachel in Oxford rechten gestudeerd. Jaren later komt het koppel met een paar oud-studenten bij elkaar voor een diner in het Worcester-college. Nog voor de nacht voorbij is, wordt in de tuin van het college onder een wijdvertakte plataan Rachels lijk gevonden. Vermoord. Een half jaar later keert Alex terug naar Oxford om het mysterie op te lossen en in het reine met zichzelf te komen. In een reeks flashbacks maken we de eerste ontmoeting van Rachel en Alex mee, hun studententijd, hun huwelijk. Maar hoe betrouwbaar zijn de herinneringen van Alex? Wat was de rol van haar gewezen mentor? Wat waren de verboden spelletjes die met vrienden-studenten gespeeld werden? En was Alex’ liefde echt zo perfect? Dymott, ze studeerde Engels en rechten in Oxford en werd rechtbankjournalist, schreef een beklijvende thriller met reminiscenties aan Donna Tartt en Ian McEwan, maar met een heel eigen stem.

Vroeg in de ochtend wordt in het politiekantoor van Hampstead een verdwijning gemeld. De oproep komt van een chique woning in Bishops Avenue waar een pand al snel een paar miljoenen kost. Rechercheur Nick Belsey trekt de zaak naar zich toe omdat er zo vroeg niemand anders op kantoor is die hem een opdracht kan geven. Belsey is een geval apart als politieman. Hij is corrupt, drinkt, heeft geen dak boven zijn hoofd en er is veel kans dat hij zijn baan zal verliezen. In Bishops Avenue zegt een huishoudster dat ze een briefje van haar baas heeft gevonden waarin hij afscheid nam omdat hij het niet meer zag zitten. Tot Nick het verborgen lijk van de vermoorde Devereux ontdekt. Als een door en door corrupte politieman denkt hij wel trucjes te kennen om een goede slag te slaan. Nick Belsey, compleet aan de grond, gaat in het pand wonen, gebruikt de auto van Devereux, ledigt zijn kleerkast. Blijft de vraag of er geen kapers op de kust zijn. Met ‘Aan de grond’ brengt Oliver Harris een schitterende satirische kijk op de superrijken van Londen. Spannend, zwart, meeslepend verteld en met rake dialogen. Harris belooft een serie met Belsey.

Een jaar zonder dat een nieuwe Scandinavische misdaadauteur opduikt? Onmogelijk. De Noor Thomas Enger is, althans in het Nederlands, een nieuwe naam. Zijn debuut ‘Schijndood’ dateert al van 2010 maar is nu pas in het Nederlands vertaald. Intussen is de gewezen journalist Enger al aan een derde thriller bezig. Ze draaien alle rond Henning Juul, een misdaadjournalist bij een Noorse internetkrant. Juul heeft een trauma. Bij een brand in zijn huis verloor hij zijn zoontje en hij voelt zich schuldig. Zelf is hij verminkt in zijn aangezicht. Na twee jaar revalidatie verschijnt hij weer op de redactie en wordt meteen geconfronteerd met een moordzaak: een jonge vrouw werd half ingegraven gestenigd in een tent. De vriend van het slachtoffer, een allochtoon, is de eerste verdachte. Maar Juul ontdekt meer als de broer van de verdachte vermoord wordt. De journalist is in die mate bij de zaak betrokken dat hij al snel een beter speurder lijkt dan de moordbrigade zelf. Met Juul introduceert Thomas Enger een potentieel boeiend personage, maar de thriller zelf is niet bijzonder spannend, mist geloofwaardigheid en heeft een te uitgesponnen plot. Het tweede deel, ‘Fantoompijn’ verschijnt volgend jaar in Nederlandse vertaling en kreeg in Oslo een nominatie voor de beste Noorse misdaadroman.

Fred Braeckman