Afgelopen weekend stierf de Franstalige Belgische dichter Jean-Claude Pirotte op 74-jarige leeftijd aan de gevolgen van een tumor.
Jean-Claude Pirotte was een dichter pur sang die in totaal een vijftigtal dichtbundels en romans schreef. Toen hij in 2012 voor zijn hele oeuvre de poëzieprijs van de Académie française kreeg én daarbovenop de Goncourt de la Poésie was hij even hot in de media.
Namenaar Pirotte was voorbestemd om advocaat te worden maar vluchtte in 1975 naar Frankrijk toen hij beschuldigd werd van medeplichtigheid bij de ontsnapping van één van zijn cliënten. Toen zijn straf in 1981 afliep, verkoos hij echter in Frankrijk te blijven waar hij zich meer en meer vereenzelvigde met de Franse literatuur, ook al droeg hij daar het stempel van Belgische schrijver.
Buitengewoon leven
Pirotte had het niet breed en zwierf voortdurend rond.Toch was hij niet verbitterd en verklaarde hij dat zijn ballingschap in Frankrijk het beste was wat hem had kunnen overkomen. Dankzij zijn vlucht kreeg hij immers de kans om er een buitengewoon literair leven te leiden (“vivre dans l’extraordinaire”).
Guido Gezelle
Hij viel vooral in de prijzen voor zijn poëzie. Hij kende – en bewonderde – ook de gedichten van Guido Gezelle en het werk van Frederik van Eeden. In 2009 verscheen ‘Le promenoir magique’, een bloemlezing van zijn beste poëtische werk. In 2013 verscheen nog ‘Brouillard’. Hij overleed afgelopen weekend in zijn verblijf in de Franse Jura, vlakbij de Zwitserse grens, in het bijzijn van zijn partner-schrijfster Sylvie Doizelet.
Frank Hellemans
