Kristien Hemmerechts kruipt in de huid van Michelle Martin en Erwin Mortier duikt weer in de oorlog. Maarten Dessing dook in de voorjaarsfolders en delft 8 potentiële goudklompjes op.
De meeste uitgevers hebben hun voorjaarsaanbieding gepresenteerd. Nieuw werk van Peter Terrin, Ivo Victoria en Jeroen Brouwers garanderen ook volgend jaar weer veel leesgenoegen.
Peter Terrin – Monte Carlo (De Bezige Bij, mei)
Zijn eerste roman na AKO-prijswinnaar ‘Post mortem’ beschrijft de gevolgen van een ongeluk op het Formule 1-circuit van Monaco in 1968. Monteur Jack Preston wacht in zijn dorpje, waar de mores van de jaren vijftig blijven voortduren, jarenlang op een teken van dankbaarheid van filmster Deedee. Via hen beschrijft Terrin de eeuwige botsing tussen oude tijden en nieuwe zeden.
Ivo Victoria – Dieven van vuur (De Bezige Bij Antwerpen, maart)
De grote Antwerpse roman van Ivo Victoria, die zijn stad tien jaar geleden verruilde voor Amsterdam. ‘Dieven van vuur’ is een terugblik van drie vrienden op de grimmige jaren tachtig en hippe jaren negentig in de Scheldestad, die draait om een twintig jaar geleden gepleegde inbraak in een hotel. ‘Een grootse generatieroman die voor iedereen herkenbaar is’, aldus de uitgeverij.
Jeroen Brouwers – Het hout (Atlas Contact, februari)
Al eerder aangekondigd, maar daarom niet minder nieuwsgierigmakend. ‘In een door kloosterlingen geleid jongenspensionaat vindt in de jaren vijftig van de vorige eeuw seksueel misbruik, sadisme en vernedering plaats’, meldt de catalogus. ‘De roman geeft een cynisch beeld van de misdaden en de hypocrisie in de roomse kerk.’
Herman Koch – Geachte heer M. (Anthos, mei)
Herman Koch is terug. De aangesproken heer M. uit de titel is een schrijver die ooit een bestseller had over een verdwijningszaak, maar steeds meer in de vergetelheid wegzakt. De man die heer M. aanspreekt is zijn benedenbuurman van weleer, die destijds bij de verdwijningszaak betrokken was en de schrijver altijd op de voet is blijven volgen. Koch lijkt daarmee opnieuw een roman te hebben geschreven die de lezer voortdurend op het verkeerde been zet.
Christiaan Weijts – Achternamiddagen (De Arbeiderspers, maart)
Weijts toont zich in zijn romans een sprankelend columnist en essayist. Nu bundelt hij voor het eerst teksten die expliciet zijn bedoeld als columns en essays. In ‘Achternamiddagen’ concentreert hij zich op zijn vakmanschap. Hij demonstreert zijn technieken, wijdt uit over leermeesters en laat de bronnen van zijn schrijverschap zien.
Johan De Boose – Jevgeni (De Bezige Bij Antwerpen, maart)
Het eerste deel van zijn trilogie ‘Het vloekhout’, gesitueerd in het Rome van keizer Nero en het toenmalige Vlaanderen, viel op door de intelligentie en gevoel voor sfeer waarmee De Boose een groteske wereld schetste waarin alleen de dood een uitweg uit de ellende lijkt. Houdt hij in ‘Jevgeni’, gesitueerd in het veertiende eeuwse Rusland en het toenmalige Vlaanderen, het niveau van ‘Gaius’ vast?
Erwin Mortier – De spiegelingen (De Bezige Bij, maart)
De opvolger van ‘Godenslaap’ zou in september verschijnen. Toen in november. Nu is de planning maart. Hopelijk is er geen nieuw uitstel voor zijn schets van het België in het interbellum. Edgard Demont, een bijfiguur uit ‘Godenslaap’, dempt zijn wonden uit de Groote Oorlog met steeds nieuwe minnaars, terwijl hij toeziet hoe België bezwijkt voor nieuwe waanbeelden.
Kristien Hemmerechts – De vrouw die de honden eten gaf (De Geus, januari)
Ook al eerder aangekondigd, maar vrijwel zeker de eerste roman die de pennen in 2014 in beroering zal brengen. Hemmerechts kruipt in de huid van Michelle Martin – ‘de meest gehate vrouw van België’, zoals Martins alter ego Odette zich in ‘De vrouw die de honden eten gaf’ introduceert. Hemmerechts schreef een apologie voor Michelle Martin die tot nadenken stemt.
Maarten Dessing
