Jean-Marie Dedecker (LDD)

‘Met sale-and-lease-backoperatie zou christelijke zuil alle Arco-gedupeerden volledig kunnen vergoeden’

‘Als de CD&V verschillende trappen wil stijgen op de ladder van geloofwaardigheid dan moet zij zelf een echte oplossing uitwerken voor de 800.000 Arco-gedupeerden’, schrijft Jean-Marie Dedecker.

Soedangate blijft wegen op de start van het nieuwe politieke jaar, op enkele schreeuwen om aandacht na. Yoleen Van Camp, een jong besje van de N-VA vindt dat oude besjes geen knieprotheses meer mogen krijgen. Af en toe een stel nieuwe bandjes op hun rollator moet ruim voldoende zijn voor de knie-zwengelende Yoleen. Misschien kan ze ook voorstellen om de protheses na overlijden te recupereren vooraleer ze de put of de oven ingaan, net zoals de gouden tanden van een rijke afgestorvene in de 19° eeuw. De Limburgse socialist Rob Beenders vindt op zijn beurt dat hondjes op het kerkhof samen zouden mogen begraven worden met hun baasjes. Over katjes, hamsters en parkieten voorlopig geen woord. Vermits elk hondenbaasje gemiddeld drie viervoetertjes verslijt vooraleer hijzelf onder aarde gaat, worden onze begraafplaatsen dan eerder hondenkerkhoven. Jongdementie is blijkbaar erger dan ouderdomsdementie, of is het de ondraaglijke lichtheid van het parlementair bestaan dat blijkbaar zwaar weegt in deze donkere tijd van het jaar.

Met sale-and-lease-backoperatie zou christelijke zuil alle Arco-gedupeerden volledig kunnen vergoeden

Enkel de SP.A hield zich gedeisd in de hele Soedan-crisis. Oude krokodil Louis Tobback nam het zelfs op voor Theo Francken. Over het wanbeleid van zijn leermeester Johan Vande Lanotte, toen hij nog als minister ook asiel en migratie onder zijn hoede had, houdt John Crombez liever de lippen stijf op mekaar. Het leverde in die periode een generaal pardon op om de chaos geregeld te krijgen. Den John is nu nog te druk bezig met het wieden in zijn eigen rode rozentuin. De stengel wordt nu van de rode knop geknipt in het SP.A-logo, want er staan te veel doornen op.

Naast de roeptoeters van Groen zijn de CD&V’ers kampioenen in de rancuneleer. Met Soedangate kreeg de CD&V Theo Franken in het vizier, maar geef de CD&V een kogel en ze schiet in eigen voet. Ze vond enerzijds dat de staatsecretaris zelf maar moest aftreden om deontologische redenen, maar was anderzijds te laf om zijn ontslag te eisen. Wouter Beke, Kris Peeters of Ivo Belet over politieke deontologie horen praten is alsof een prostituee een pleidooi zou houden voor hoofse liefde. Mark Eyskens weigerde bijvoorbeeld als minister van Buitenlandse Zaken van ons bananenkoninkrijkje in 1991 op te stappen toen hij gelogen had over de visumverstrekking aan de Palestijnse terrorist Walid Khaled, en voor de ploertenstreken van expartijvoorzitter Marc Van Peel bij de Antwerpse coalitievorming in 2012 is het woord verraad zelfs een eufemisme. Geen kameel die er zijn bult voor opsteekt.

Als de CD&V verschillende trappen wil stijgen op de ladder van geloofwaardigheid dan moet zij zelf een echte oplossing uitwerken voor de 800.000 Arco-gedupeerden. De christelijke zuil (Beweging.net, de koepel van ACW, CM, ACV…) is schatrijk met zelfs deposito’s op buitenlandse bankrekeningen en ze bezit daarnaast een onroerend patrimonium van miljarden euro’s. Met een sale-and-lease-back-operatie op een deel van haar gebouwen ten bedrage van de ARCO-schuld van zo’n 1,5 miljard euro zou ze alle gedupeerden volledig kunnen vergoeden, en niet alleen het smartengeld van 600 miljoen euro dat nu beloofd werd in het regeerakkoord. Er is voldoende cashflow aanwezig in de christelijke vetpotten om die operatie te financieren (zelfs voor de latere terugkoop tegen de residuele waarde).

Een halve eeuw geleden beschikte de Christelijke Mutualiteit bijvoorbeeld over 6 miljard Belgische frank aan daggelden. Vandaag beheert ze meer dan dat equivalent in euro’s. Er is voldoende expertise aanwezig in de Wetstraat om dergelijke S&B-operatie te leiden. Men kan te rade gaan bij de adepten van “paars” die er het gat in de begroting mee dichtten en er zichzelf en hun entourage mee bedienden. In de christelijke zuil is er ook voldoende medeplichtig financieel talent aanwezig zoals de professoren Rik Branson en Wim Moesen. Belfius zou de S&B operatie kunnen uitvoeren. Dat zou de prijs bij de beursgang in april e.k. gunstig beïnvloeden.

Zo wordt iedereen 100% terugbetaald en de verloren eer van de christelijke kleptokraten wordt gered met een rechtvaardige schadeloosstelling voor de slachtoffers van hun graaicultuur en zelfbediening.

Er is geen enkele rechtvaardige reden te bedenken om de Arco-coöperanten te vergoeden met belastinggeld.

Er is immers geen enkele rechtvaardige reden te bedenken om de Arco-coöperanten te vergoeden met belastinggeld. Ze werden wel misleid door hun bankiers die hen deelbewijzen als risicoloze spaarproducten verkochten, terwijl het in werkelijkheid aandelen waren die geen recht gaven op de spaargarantie. Arco werd bestuurd als een hefboomfonds. Het was een container waaronder allerhande constructies van het ACW floreerden: Arcopar, Arcoplus, Arcofin, Arcosyn, Auxipar, Artesia, Bacob die quasi allen opgingen in Dexia waarvan Belfius nu de erfgenaam is.

Verboden staatssteun

Onder de durfkapitalistenmaffia, die de ondergang van Dexia op zijn geweten heeft, zaten ook diegenen die Arco ten gronde richtten. De Arco-schuld laten terugbetalen met de nakende beursgang van Belfius is dus niet alleen een verboden vorm van staatssteun, maar weerom een diefstal van belastingcenten. Belfius is eigendom van de overheid en dus van alle burgers. De bank werd met miljarden overheidssteun gered uit de failliete Dexia-stal. Met de afgesplitste bad bank Dexia hangt er voor de komende decennia nog altijd een miljardenclaim als een zwaard van Damocles boven ons hoofd. De opbrengst van de aangekondigde beursgang van Belfius komt de burger ten goede en niet de bankrovers om de schade van hun oplichting te vereffenen. Daarenboven zou dergelijke constructie wegen op de prijs van de beursintroductie, zelfs als de uitbetaling aan de gedupeerden eerst zou gebeuren via een superdividend.

De N-VA cashte met haar aanklacht tegen de graaicultuur van Arco bij elke verkiezing. Als onze minister van Financiën Johan Van Overtvelt nu zwicht voor de chantage van de CD&V in het Arco-dossier is dit een tjevenstreek en kiezersbedrog. Dan moet de N-VA wegzakken in haar eigen fatsoensmoeras. Niemand hoeft op te draaien voor het wanbeleid en de oplichting van het christelijke witteboordentuig, behalve die Farizeeërs zelf.

Schuldig verzuim

In IJsland stak men 26 bankiers achter de tralies na de crisis van het casinokapitalisme met o.a. de Kaupthing bank. Als al die topgraaiers, die in de Arco-groep aan de roulettetafel zaten met de jetons van hun beleggers, nu ook nog voor het gerecht zouden gedaagd worden om hun zonden op te biechten, zouden ze nog tot boetedoening kunnen overgaan. De kans is echter klein. Onze huidige minister van justitie Koen Geens, was met zijn advocatenkantoor Eubelius toentertijd huisjurist van de Arcogroep. Barmhartigheid en absolutie zonder biechten zijn in dit geval geen christelijke deugden, maar schuldig verzuim en medeplichtigheid.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content